Terug op het vasteland, la douce Provence

Het was vroeg dag in Sisco. Ik heb bij veerboten altijd de zenuwen of Har wel op tijd in het land der levenden komt, en we de boot halen. Tot nu toe zijn die zenuwen ongegrond, want als het echt moet dan is ‘ie wel op tijd zijn warme bedje uit. Nog in het donker stonden we in Bastia in de rij bij de veerboot die ons naar Nice zou brengen. Har nipte aan zijn koffie. “Hmm… Heet!”, bromde hij voor zich uit. Ik zei niets en was gelukkig dat we op tijd waren.
In mooi ochtendlicht vaarden we Bastia uit en zetten we ons aan een ontbijt. Ja… de traditie dat er op een boot goed gegeten moet worden wordt in ere gehouden. Het gaat immers om een goed doel: een volle maag is goed tegen zeeziekte.
Ondertussen gingen we langs Cap Corse, waar we gisteren gereden hadden. Het was een mooie tocht, en nadat het eilandje bij de noordpunt van Cap Corse in de nevelen verdween zaten we midden op de Middellandse Zee.
Na een appr uur kwam Nice in zicht met de bergen er achter. Nice is prachtig gelegen in de flauwe ronding van de Baie des Anges (Engelenbaai) en wordt omgeven door de beschermende bergen van de Voor-Alpen. Vanuit zijn kern onder de burchtheuvel Butte du Château bij de monding van de bergbeek de Paillon heeft de stad zich rond de baai tot aan het rivierdal van de Var uitgebreid. De Paillon met zijn overkluisde bedding, waarop parken zijn aangelegd en officiële gebouwen neergezet, vormt de scheiding tussen de oude stad met zijn smalle kronkelige steegjes en de nieuwe stad met zijn brede, lijnrechte wegen. Langs de kust loopt de met palmen omzoomde Promenade des Anglais, het vrijwel niet te evenaren voorbeeld voor alle later aangelegde strandboulevards. Het vliegveld Nice-Côte d'Azur ligt op een landtong in het uiterste westen van de baai – passagiers van hier landende vliegtuigen krijgen een onwaarschijnlijk mooi uitzicht op de kust voorgeschoteld. Maar wij kwamen aan met de boot en dat was ook heel mooi!
Als hoofdstad (340.000 inwoners) van het departement Alpes Maritimes, bisschopszetel en universiteitsstad, gelegen bij het belangrijkste vliegveld van de Côte d'Azur (na Parijs de tweede in grootte van het land) is Nice de onomstreden metropool en het administratieve, economische centrum van het hele kustgebied. Dankzij zijn beschermende ligging en zachte klimaat is Nice één van de belangrijkste vakantieplaatsen van Europa. In de zomer trekken miljoenen zonaanbidders naar de 'Azuren Kust', maar ook in de winter heeft het legendarische carnaval van Nice grote aantrekkingskracht op toeristen. De stad zelf kent een lange geschiedenis. Rond 400 v.Chr. stichtten Griekse Phocaeanen uit Massilia (Marseille) de nederzetting Nikaia. Omstreeks 150 v.Chr. kwamen de Romeinen en vestigden zich in Cemenelum (de huidige stadswijk Cimiez), dat in de woelige tijd van volksverhuizingen ten onder ging.
Nizza wist zich te handhaven en deelde het lot van het graafschap Provence. In 1388 sloot de stad zich bij de Savoye aan, maar in 1860 kwam Nizza samen met Menton na een volksstemming bij Frankrijk. Sindsdien is Nice de officiële naam. Nice is in het midden van de 19de eeuw het voornaamste toeristencentrum aan de Côte d'Azur geweest. Terwijl in 1890 22.000 mensen hun wintervakantie in de stad doorbrachten, waren dat er in 1910 reeds 150.000. Een bijzondere rol speelde de Russische adel. De aan de Boulevard du Tsarevitch gelegen kathedraal St. Nicolas met haar zes koepeltorens werd in 1912 door leden van de tsarenfamilie ingewijd en is nog steeds het grootste bouwwerk van de Russisch-orthodoxe Kerk buiten Rusland. Nicolaas, zoon van tsaar Alexander II, stierf in 1866 in Nice. De baron van Dewies, stichter van de Russische spoorwegmaatschappij, liet het Château de Valrose bouwen, dat nu bezit is van de universiteit.
In Nice reden we de boot af en we koersten via Aix richting Rhônedal. We gingen tanken (op vasteland goedkoper dan op Corsica) en wat boodschappen doen in St. Maximin la Sainte Baume. Daar waren we in het voorjaar al geweest en dachten het te kennen. Nou, er waren veel opbrekingen, dus het kostte aardig wat tijd om weer op de snelweg te komen. Dat was niet zo best voor het humeur van de chauffeur. Gelukkig vonden we snel de bekende camping iets onder Avignon en daar streken we neer. We hadden nog heerlijke Corsicaanse kazen en hebben lekker sla met brood en kaas gegeten. Har wilde niets warms, want gisteren had hij zich in de temperatuur van de bouillon vergist en zijn mond was nog gevoelig…