Rondrit Cap Corse

Vandaag is een lange dag: we gaan rond Cap Corse. Rijden we links om of rijden we rechts om, cest la question...
Wij reden dus links om: aan de oostkant naar boven, en aan de westkant naar beneden. Voordeel: de bijrijder zit langs de waterkant en heeft vrij uitzicht. De bestuurder kan gemakkelijk parkeren, omdat de kleine parkeerplekjes meestal aan de kant van het water zijn. Daardoor hoef je niet "links te parkeren".
Het is een prachtige tocht, we kunnen niet anders zeggen. Vanuit de boot ziet het er erg onherbergzaam uit, maar het tegendeel is waar. Bossen, dorpjes, haventjes, strandjes, eilandjes, torens, baaitje... er is werkelijk van alles wat.

We begonnen bij Sisco en reden van daar uit naar het Noorden. De kustweg kronkelde evenwijdig aan de kustlijn. Tot grote vreugde van Harry was er meestal wel een muurtje langs gezet. Het waaide flink en hoewel het aan de kust onbewolkt was, hing er boven de bergen al het nodige wolkendek dat speels om de bergtoppen draaide. Het was een prachtige weg die langs de kust ging met uitzicht over de zee. De Genuese torentjes kwamen we ook nu weer meerdere keren tegen. De eerste was de Tour de Losse. Iets verder naar het noorden zagen we wijnvelden vlak aan zee liggen. Heel apart, en we hebben dit nog nooit eerder gezien. Zou je het zout kunnen proeven? Vast wel!
Het volgende dorp was Rogliano. Het ligt op de oostpunt van Corsica, en ze produceren hier een witte wijn van naam. Het dorp ligt mooi tegen de berghelling aan geplakt en verder naar beneden ligt ook nog een haventje. Moderne windmolens staan op de bergtoppen boven Rogliano en de buurtschap er naast. Via Poggio kwamen we bij een molentje, dat zo uit het boek van Don Quichote weggehaald leek. Het was de Moulin Mattei, die na de eerste wereldoorlog gerestaureerd werd door de firma Mattei, als reclame voor hun apperitieven. Een vroeg voorbeeld van moderne sponsoring van monumenten…
We namen een zijweggetje het land in, dat steeds smaller werd. Het was net een auto breed met af en toe een uitwijkplaats. Uiteindelijk kwamen we bij een kerkje terecht in Morsiglia. Daar lieten we de honden er even uit, en we reden weer terug.
Via Pino en Centuri kwamen we bij het dorpje Canari uit. Het is een sfeervol klein dorp met prachtig uitzicht langs de kust. Er staat een mooi Romaans kerkje, de Santa Maria Assunta.
In Nonza was er een beroemd zwart strand, en het stadje had een fraaie Genuese toren. Een stukje ligt zo dicht tegen de afgrond dat een achterdeur een moordwapen is…
De wolken liggen hier als een deken over de bergtoppen en dat ziet er fascinerend uit. Bij Patrimonio, waar ze veel wijn verbouwen (die nog lekker is ook!) kregen we een weersomslag. We reden naar boven om weer aan de oostkant van Cap Corse te komen (daar is immers onze tent), en dikke wolken dromden om de auto en de wind kwam van alle kanten. Doordat we in de mist reden had Har geen last van hoogtevrees, dus het had ook zijn voordelen. Toen we de wolken weer uit kwamen waren we in Bastia.
De havenstad Bastia kijkt uit op de kust van Toscane en bezit die typische charme van oude steden aan de Middellandse Zee. Je ziet veel smalle straatjes tussen elegante hoge huizen met geverfde luiken. De stad dankt zijn naam aan de erboven gelegen burcht. Bastia werd in 1378 gesticht door Genua, dat de stad tot hoofdstad van het eiland maakte. Het is een gezellige stad, waar het heerlijk slenteren is, vooral op de place Saint Nicolas, het ontmoetingspunt van de bewoners, op het Marktplein, altijd levendig en kleurrijk, of in de oude haven met de mooie vissersbootjes.
Nadat we heerlijk in de oude haven geslenterd hebben reden we naar de tent via Miomo en Erbalunga.
Onder de kurkeiken hebben we lekker gegeten en na een rondje met de hondjes doken we voldaan ons nest in. Het was een mooie laatste dag op Corsica geweest!