Vakantie? Werkvakantie!

Wat een dag... Eerst heeft Hiko me overeind getrokken uit bed (zo handig, zo'n helpende hond!) en we hebben lekker gewandeld. Vandaag moesten we nog vreselijk veel doen. Het huis moest schoon opgeleverd worden, want de poezenoppas kan hier bijkomen van haar verhuisperikelen (allemaal blij!) en de auto die helemaal leeggehaald was vanwege de total loss verdenking moest weer aangekleed worden. Hiko's bench moest vast, er moesten tasjes aan de lat-om-latbetimmering gedaan worden, er stond nog een afwas, de kattenbakken moesten schoon en alles, maar dan ook alles moest nog ingepakt worden.
Daarbij begon het te regenen, wat niet zo handig combineert met het laden van een auto. De regen begon precies toen Harry met een duf koppie zich beneden meldde voor een bak koffie. Die stond al klaar en we hebben eerst een bakkie gedaan en het weer in Europa bekeken. Frankrijk is nat. Het zijn wel buiien, maar over het hele land is het ronduit nat. Har had al de smoor in vanwege de regen hier, maar de natte bende in Frankrijk maakte de stemming er niet beter op. Zeker niet toen bleek dat het in Scandinavië prachtig weer is de komende dagen en ik onvermurwbaar bleek in het naar binnen smokkelen van een pup die niet aan alle grensformaliteiten voldeed (bloedtest 4 maanden na de rabiësenting). Mijn regel 1 is dan ook: De hond mag namelijk nooit en te nimmer de dupe worden (lees: in beslag genomen worden) door onbezonnen gedrag van de eigenaar!!

Gisteren was er lucht uit de Sahara helemaal hier naar toe gestroomd om ons land te verwarmen. Het bracht ook nog een onverwacht extraatje mee: woestijnzand. Warme lucht uit de Sahara stroomt momenteel via het zuidoosten van Europa, over Oostenrijk en Duitsland richting ons land. Omdat we te maken hebben met een lagedrukgebied is de lucht ook vrij vochtig, maar vocht is niet het enige wat de lucht momenteel bevat. De lucht is vergeven van het woestijnzand, dat meegevoerd wordt in de hogere luchtlagen, en in een regenbui daalt het stof neer. Met deze wetenschap was de door de Marokkaanse jeugd in de bus geteisterde Harry met zijn ochtenddip goed voor de volgende opmerking: "Dus door de k**Marokkanen hebben wij hier nu dit @*%Grrr-weer!". De regen gaf wel weer tijd voor af en toe een pauze.
Toen het in de loop van de middag eidelijk droog was buiten klaarde Harry ook zienderogen op. Eerst moest hij van een hoeveelheid haar op zijn hoofd af. Hij had geen afspraak met onze vroegere buurvrouw kunnen maken die altijd zijn haar knipt, en vroeg of ik het wilde doen. Ik was geroerd door het vertrouwen wat hij in me had. Ervaring had ik immers met chow chows, maar een mens... Hij heeft toch een heel andere vacht! Het resultaat is goed gelukt, al zeg ik het zelf. De noodmaatregel (tondeuze er over) hoeft zeer zeker niet genomen te worden. Har is er heel gelukkig mee en ik ben stiekum best trots op het resultaat!

We maakten de auto vakantieklaar en daarna ook onszelf. Har stelde voor om uit te gaan eten. We zijn vandaag immers 10 jaar getrouwd en voor het eerst in jaren denken we er op de dag zelf ook aan. Ik was echter zo opgebrand dat ik er de puf niet meer voor had. Ook het opzetten van de tent zag ik eigenlijk niet meer zitten. Wat nu? De poezenoppas hadden we het huis beloofd, dus waar konden we heen? Tora verhaart vreselijk, en wie wil er nu zo'n wolk haren in huis halen...
De oplossing bood Jan, die gastvrij mijn dienstbed aanbood, bovenop de hondenkennels. Hij gooide nog wat brokjes die Hiko heel behendig vangt, maar Tora snapt er nog niets van...
Har had bij vrienden onderdak en zo begint de eerste vakantienacht gescheiden...