Toch nog gedonder...

Om 6.30 ging mijn wekker. Oempf, draai, draai, zucht, draai… Om 6.40 snoozde de wekker en stond ik op om de honden uit te laten. Het was grijs en wat mistig en miezerig maar heel aangenaam van temperatuur. Maar goed dat we de tent niet hadden opgezet gisterenavond, want dan waren we al met een natte tent gestart!
Hiko maakte gebruik van het feit dat hij heel Overvecht kon vertellen dat hij was geweest. Tora daagde hem uit en probeerde hem steeds in zijn billen te bijten. “Grrr”, zei Hiko en maakte er handig gebruik van dat zijn lijn 3 meter langer is dan die van Tora. Jan gaf nog gauw een stuk banaan aan de honden en ging sporten. In Jan zijn tuin heb ik nog wat foto’s gemaakt; daar waan je je al op vakantie met die mooie oude olijf!

Keurig op tijd pikte Harry me op om naar de huisarts te gaan. De uitslag van de foto was spondylose, artrose, de tussenwervelschijf tussen de 4e en 5e lendenwervel is weg en die tussen de 5e lendenwervel en het staartbeen is bijna weg. Kortom: met mazzel kan ik nog een tijd doorlopen, maar met meer kans op een dwarslaesie en een hernia. Door de klap van het ongeluk is het evenwicht dat ik had gevonden om met deze rug te leven verstoord, en ik moet een nieuw evenwicht zien te vinden. Het komt er dus op neer dat mijn rug al 80 is. Nu ik nog… ;-)
Onze planning was als volgt: we gaan morgen eerst naar de huisarts en aansluitend rijden we naar Boppard am Rhein, iets onder Koblenz. Daar gaan we mooie boten kijken die daar veel langsvaren. Je hoort de diesels zich tegen de stroom in stampen en soepel stroomafwaarts glijden. Dat in een decor van mooie groene heuvels, goed voor het Urlaubgefühl!
Na 1 of 2 nachtjes rijden we door naar Zwitserland, tenzij er een wijziging komt in de weersvoorspelling. Daarna zouden we wel zien. Hinter die Nase of zo...
Nu bleek de weersvoorspelling nogal aan verandering onderhevig. Gisteren schreven ze nog dat het mooi weer was in Boppard, maar vandaag voorspellen ze toch regen. Noord- en Oost Europa waren wel mooi! Harry zuchtte. Hij wilde zo graag bergen zien. Eerst maar naar Hengelo, en daar een bakkie doen, dan daar nog even kijken naar het weer en dan het definitieve plan trekken. In Hengelo wachtte ons een warm onthaal met zelfs gebak, en hebben we gezellig gekletst en ook nog even naar het weer gekeken. Rond Frankfurt zou het mooi blijven, dus koersten we die kant op.
Onderweg belde Tadek op, van de centraalpost van het GVU. Hij was verbaasd dat ik de telefoon aannam en ik legde uit dat Harry reed en wegens gebrek aan een handsfreeset dus niet aan de telefoon kon komen. “Nou, ik zal het goed met hem maken”, zei Tadek. “Als hij morgen een dagje komt overwerken kan hij zomaar in 1x zo’n ding kopen! :-D” Nou, dat ging dus mooi niet door, en we reden via Osnabrück, Dortmund en Hagen naar (what’s in a name) Giessen (zeg maar ‘Gieten’ in het Duits!). Dat was wel lef hebben na al dat geneuzel met weerberichten! In Grünberg vlak bij Giessen zetten we de tent op. Het was een camping bij een zwembad met (zoals je vaak in Duitsland ziet) veel stacaravans met er omheen getimmerde huisjes met beeldjes in de tuin. De mensen zaten binnen in de caravan voor de TV en wij simpele zielen vragen ons af waarom ze hier voor de buis hangen en niet thuis. Wat zou het verschil toch zijn? Boven aan de camping was een grasveldje voor tenten en daar waren we de enige gasten. De tent stond net, de honden waren uit geweest (je loopt hier zo het bos in en we zagen een haas en 3 reeën) en toen hoorde ik het rommelen. Binnen 15 minuten barstte een langdurig en zwaar onweer los met donkergrijze en groen-gele luchten, en hagelstenen van 2 cm. groot. We zaten in de auto en het leek wel alsof we in een wasstraat zaten. Van eten koken zagen we nu maar af, water koken lukte nog wel. Het werd een Nudelsuppe met brood en brie, Goudse kaas en selderiesalade. Arme Har, hij had het helemaal gehad. Hij was doodmoe en had zich met behulp van de koffie uit Hengelo door zijn dip gevochten en dan nu die bui… Ook meldde de gister gedronken sinaasappelsap zich. Ik zal maar zeggen: de sinaasappel wilde nog een keertje uitgeperst worden… Hij was net op tijd bij de bosjes.
De douche was heerlijk. Er kwam water uit voor een heel regiment. Tegen tienen kwam ook Har uit de douche en liet ik nog snel de honden uit in de schemer. En toch werd het droog… Even later zagen we zelfs sterren verschijnen, en we zaten nog even voor de tent bij te komen.