Huisarrest met oud en nieuw

Vanmorgen de dag vroeg begonnen. Om 6 uur ging de wekker en heb met de honden lekker door een stil en nog slapend Houten naar de bushalte gewandeld waar ik de eerste bus naar Utrecht nam. Probleemloos en mooi op tijd kwamen we op de praktijk na een paar haltes eerder te zijn uitgestapt zodat ze nog even lekker konden lopen. Ook in Utrecht rond 8 uur was het nog rustig.
Met Maaike ben ik naar de oliebollenkraam gegaan en ook de heren dokters waren daar blij mee en hadden hun bestelling opgegeven. Maaike sjouwde de hele doos terug naar de praktijk en toen begon de werkdag. Veel telefoontjes over dieren die over de rooie van het vuurwerk zijn, veel kalmeringspillen uitgedeeld.
Hiko's vroegere huisgenoot, chow Kaatje was panisch voor vuurwerk. We kregen haar zo (derdehands als ze was) en Hiek heeft er een tikkie van meegekregen. Tot nu toe ging het aardig. Ik probeerde hem dit jaar van de bange stand in de waakstand te krijgen en dat leek erg goed te lukken. Uiteraard bemoeide juffrouw Blèrbek zich er lekker tegenaan, dus het werd een oorverdovend project. Maar: Hiko toonde geen angst!
Harry heeft een late dienst, en ik moest dus om 5 uur alleen met de honden naar huis. Ik ging de deur uit, liep naar de bushalte en een flink aantal harde knallen die de grond deden trillen klonken niet ver achter ons. Paniek bij Hiek! Hij sleurde me naar Jan zijn huis, en ik kon hem nog maar net houden! Tora snapte er niet veel van, maar was niet bang. Heb Hiko bij Jan achtergelaten en nog een stukje met Tora alleen gelopen. Dat ging goed, al keek ze wat onrustig rond.
Het besluit was al genomen: ik zou zo niet met de honden de straat opgaan en seinde Harry in die er opgelucht op reageerde. Hij zou me wel opvissen tegen 21 uur als hij klaar was. We deden nog een bakkie bij zijn moeder en gingen bijtijds naar huis, met tussenstop buiten de bebouwde kom om de honden nog even uit te laten. Hiko moest ik helpen herinneren dat hij moest plassen. Onze stoere bink, maar nu even niet...
Tora was onverschrokken. Ze liep gewoon, reageerde wel op de knallen maar herstelde zeer snel.
Thuis heb ik ze allebei een kluif gegeven, waarop Tora lekker heeft liggen kauwen, maar Hiko was te gestrest. Tora heeft zijn kluif gejat en die ook opgemaakt...
De een zijn stress is voor de ander opperbes', of zo
Har moest zich vreselijk inhouden om Hiko niet te troosten, en zo zijn angstgedrag te belonen... Gelukkig is alles nu weer rustig!

Gelukkig nieuwjaar allemaal!