Hondenschool, Waterliniepad en schone auto

Vandaag was het weer zo ver: het ettertje moest weer naar de hondenschool. Wel even de kop gebruiken om de goede weg naar de bushalte te nemen. Het pad waar ik normaal over loop is totaal weggebroken en vele malen erger dan een willekeurig parcours voor veldrijden. Ok, je hoeft geen fiets op je nek te nemen, maar wel lieslaarzen aan... Gelukkig is er een andere route, maar daar moet je bij je voordeur al aan denken, anders mis je de bus!

In Overvecht stond Tante al klaar, ik keek goed om me heen, zag geen honden en katten, klikte Hiko van de riem en onstuimig en enthousiast vloog hij in de armen van zijn tante! Ze had een handdoek meegenomen, waar al menige pootafdruk opstond van Tora door het hondenweer van afgelopen week! We moesten een kleedje meenemen naar de hondenschool om "plaats" te oefenen. Gekke Tora... Ik legde het kleedje neer, en hoefde niks te zeggen. Ze stapte er op, draaide een rondje en daar lag ze dan... Wel even moeilijk kijken toen ze naar haar zin snel op moest staan, natuurlijk...
Bij het spelen greep Tora mis. In plaats van het speeltje had ze per ongeluk mijn vinger tussen haar kiezen. Ik gaf een gil, en ze gromde naar me en ineens... lag ze op haar zij en ik hing over haar heen. Ze ontspande vrij snel, maar ik bleef toch even liggen. Grommen naar de baas behoort toch tot de Vergrijpen met hoofdletter V!De juf vroeg wat er gebeurd was en heel droog legde ik uit dat ze mijn vinger voor speeltje had aangezien. Ondertussen wees Tante me er op dat ik drupte... Op Tora's poot lagen dikke druppels bloed en gelukkig hadden ze pleisters bij de hand! Even heb ik nog een stukje appèl ggedaan met haar en toen was alles weer prima. Het bericht was goed ontvangen in ieder geval!

Na de school gingen Irma en ik ieder ons weegs, en omdat de bus naar Houten 1x per uur gaat en ik hem net zou missen ging ik lekker een stukje langs de Vecht lopen. Dit stukje kende ik nauwelijks en het was mooi lopen! We zagen een mooie theekoepel en een lief boerderijtje en ook was er een oude boomgaard en een mooi pad over een dijkje tussen het water door bij het fort aan de Klop.

Fort Aan de Klop diende om het inundatiekanaal de Klopvaart en de daarmee verbonden waterstaatkundige werken te beschermen. Bovendien kon men vanuit het fort de oostelijke Vechtoever onder schot houden, die bij inundatie droog bleef. Na de aanleg van het Werk bij Maarsseveen (1880-1881) verloor Fort Aan de Klop zijn betekenis als artilleriesteunpunt. Daarna diende het vooral als depot voor genie- en artilleriemateriaal. Alleen in oorlogstijd had Fort Aan de Klop nog een functie als steunpunt in de tweede verdedigingslijn. Nadat het fort halverwege de 19e eeuw was vergroot en z´n huidige vorm had gekregen wordt er in 1851-1852 een bomvrij wachthuis gebouwd. Dit wachthuis is bijzonder vanwege zijn ronde vorm. Oorspronkelijk lag er direct rondom het wachthuis een gracht maar deze is in de 20e eeuw gedempt. Bij de ingang van het wachthuis zijn in de vloer en de muren nog de bevestigingspunten van de vroegere ophaalbrug te zien.
Oorspronkelijk lag er een dikke laag grond op het dak waardoor het wachthuis "bomvrij" was. In 1882-1883 wordt bij het fort een fortwachterswoning neergezet. Eind 19e en begin 20e eeuw worden er drie houten artillerieopslagloodsen (1878, 1898 en 1914) en een plaatstalen artillerieloods (1905) op het fort gebouwd. De oorspronkelijke brug naar het fort is in 1891 vervangen en enige jaren geleden volledig gerenoveerd in de typische geniestijl van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.

Ik liep naar de halte Klopvaart en nam lijn 6 naar Utrecht centraal. De honden hadden veel bekijks, en het "Niet aaien!" klonk regelmatig... Valt ook niet mee met die berenkoppen die zo'n hoge aaibaarheidsfactor lijken te hebben!

Thuis aangekomen was het theetijd. Har zit al weken er tegenaan te hikken om zijn door pekel geplaagde auto te wassen. We zijn samen even naar de wasplaats gegaan, waar een waterballet plaatsvond!
Nog even wat lucht in de bandjes, olie controleren, ruitensproeiervloeistof bijvullen en klaar was Harry!
Terwijl Har de auto nog verzorgde, was het hoog tijd voor een klein rondje met de hondjes (1/2 uur) en een tukkie voor de baasjes!

Toen nog rauwe andijviestamp gemaakt en die met smaak verorberd, de agenda's naast elkaar gelegd en doorgenomen, en al gauw was het weer bedtijd!