Van nat naar droog

Het was nat… Vreselijk nat. Niet alleen de tent, maar ook de randen van de slaapzakken door de condensvorming. We hadden namelijk de kleine tent meegenomen, juist omdat het in april goed kan spoken en de grote tent 10 jaar oud is en zeer intensief gebruikt. De kwaliteit van het tentdoek is mogelijk niet meer perfect, en we wilden geen risico nemen. In de kleine tent zitten geen extra ventilatieroosters en het gevolg is dus vochtig beddengoed.
Terwijl ik de honden uitliet rolde Harry alles op in de tent. Na de honden gevoerd en gelaafd te hebben liep ik met de spullen naar de auto en pakte deze in. Mopperend kwam Har de tent uit. De ochtend is al niet zijn favoriete moment van de dag en zeker niet als hij ook nog eens door de regen moest banjeren. Dapper werkte hij zich door alle ellende heen en even later zat alles in de auto en reden we weg richting zuiden, hopelijk naar beter weer.
De rit naar het zuiden is een rit vol mooie herinneringen aan plaatsen waar we al geweest zijn en ik gebruik dat om Har zijn geheugen op te frissen. “Wat is er in Orange”, vroeg ik aan Har, denkend aan de Romeinse triomfboog en het prachtige Romeinse theater. “Een vliegbasis”, was zijn (eveneens correcte) antwoord. Ik schoot in de lach. Ach ja… zo heeft ieder zijn eigen mooie dingen om aan terug te denken! ;-)
De chausson pomme (appel in bladerdeeg) die ik voor Har zijn verjaardag (morgen) gekocht heb haalde de feestdag niet. Har had hem liever vers, en daar zat wat in. Lekker was hij in ieder geval en een troost voor de natte start van de dag. Net als vorig jaar zou hij zo maar in staat zijn om zijn verjaardag te vergeten. Gelukkig waren er behalve ik nog een heleboel die hem er aan zouden herinneren!
Toen we bijna bij ons kampeerterrein waren, was daar een dinosauruspark. Harry vond het best zolang ze die beesten maar achter een hekkie hielden… We kwamen uit rond 3 uur op een campinkje uit de kleine campinggids bij Marseillan. Een lief terreintje dat net geopend was met een veld vol bloeiende madeliefjes. We waren zijn tweede gasten van dit seizoen. De campingbaas was opgelucht dat de communicatie met deze Nederlanders vlot ging. Hij is begaan met zijn gasten en komt regelmatig kijken of alles goed is.
De tent droogde als een tierelier. Mijn God, wat was die nat! Het dekbed werd over de auto gegooid die door de regen en de behandeling met autowas lekker schoon was.
Het diner voor vanavond bestond uit een rijstgerecht met groenten en yoghurt toe. Gezellig en gezamenlijk deden we de afwas en na een afgekoelde warme douche uit een hele hoge douchekop lieten we samen de honden uit tussen de wijngaarden van de Côteaux de Languedoc, meer gedetailleerd: de Picpoul de Pinet. Onze campingbaas is wijnboer en gespecialiseerd in witte wijn. Ik nam een flesje mee voor Har zijn verjaardag. Eens kijken of het met de wijn beter lukt dan met de chausson pommes…