Weer naar huis

Na heel veel nattigheid en nog twee dagen vol nattigheid op komst bsloten we dat we ons hadden bewezen dat we met regen kunnen kamperen, en dat we daarom niet hoefden te blijven. Onze lichamen begonnen te protesteren bij al het vocht en het gehang onder de luifel in de auto. De honden hadden het ook gehad met de regen en met uitlaten liep ik voorop en Hiko iets achter me. Tora liep op het uiterste van de lijn, dus 8 meter achter me aan. Ze liepen pas weer vooruit als we richting tent en auto liepen.
We braken langzaam op en deden nog een bakkie tussendoor. De afdruk van de tent op het gras deed denken aan de fundamenten van een oud gebouw qua vorm en was grappig om te zien.
We reden weg, nog één keer over het kruispunt met de Franse en Belgische verkeersborden en tankten de auto af.
Bij de molen van Boeschepe stopten we nog kort. De Ondankmeulen of Moulin de l'Ingratitude is een houten staakmolen die gebruikt werd als korenmolen. Op de plaats stond al eeuwenlang een molen. Zo is al op 16de-eeuwse kaarten van de streek een molen met de naam Ondankmeulen aangeduid. De huidige molen stond eerst in La Motte-au-Bois en werd in 1802 gebouwd. In 1884, toen Benoit Houvenaghel eigenaar was, werd de molen naar Boeschepe verplaatst. Tot 1958 was de molen in bedrijf. Na restauraties is de molen weer draaiend sinds 1975 en eigendom van de gemeente.
Toen we richting Ieper reden kwamen we langs een omleiding. Het bordje had de pijl naar de verkeerde kant dus hadden ze het maar op zijn kop neergelegd. Het was erg grappig! Via Antwerpen reden we verder vlot naar huis en kropen daar weer in ons eigen bedje!