Enting en naar de oppas

Vannacht had het gevroren. Ik moest er om half vier uit en daarna sliep ze heerlijk verder tot (jawel!) acht uur. Ik voel me zo’n bevoorrecht mens! Wat doet ze het toch geweldig. Hiko sliep in zijn bench, maar hij heeft een open deur en kiest tussen mand, bench en deurmat.
Ik heb al geschreven dat Tora door plassen heen loopt. Nou, de ontdekking van vanmorgen was dat er ook een laagje ijs op een plas kan liggen. Ze zakte door het eerste stukje heen en stampte de hele ijslaag stuk. Dat was leuk! Het is trouwens verbazingwekkend hoe snel haar voetjes daarna weer wit zijn. Thuis aangekomen wordt de bagger er afgepoetst, want ze blijft wel een akita, natuurlijk.
Hiko ontpopt zich sinds vandaag tot medeopvoeder. Tora zette haar tanden in de tafelpoot en hij gromde haar weg daar! Die twee gaan steeds beter samen en Tora toont gelukkig veel respect voor Ome Hiko.
Na een speeluurtje thuis en een tukje was het tijd om voor de zoveelste keer naar Utrecht te rijden. Tora moest naar dokter Hans voor de enting, want ze is precies 9 weken oud. Alles was prima aan haar en ze kreeg de parvo/weil enting en de neusdruppels tegen kennelhoest, die ze prompt daarna in mijn gezicht nieste. Na een koekje van dokter Hans was alles weer voor elkaar en ben ik met de twee honden rond de vijver gelopen naast de praktijk. Ik heb ze eten gegeven en toen moest Tora even naar Edith, omdat ik bij mensen met een Berner Sennen langs moest die twee weken geleden nog zijn vrouwtje uitliet. Bij Edith ging Tora samen met Ben de tuin doen en die twee gaan prima samen. Ben is echter wel jaloers en hij vindt wel dat hij de leukste thuis is, namelijk.
De Berner Sennen was goed in het gareel gekregen en de eigenares had er prima de schouders onder gezet. Leuk om te zien hoe veel je in twee weken kunt bereiken!
Ik nam de bus terug, deed een boodschap, haalde Hiko op van de praktijk en ging terug naar Edith. Daar hebben we samen gegeten en gekletst en ik ben met de bus weer naar Houten gegaan.