Hop hop Schwiiz

“Wa-hoe”, klonk het ineens om 03.15 uur… Tora meldde zich en ik ging meteen er uit. Normaal is ze keurig stil ’s nachts dus ik vermoedde dat er wat aan de hand was. O wat was ze blij toen ze me zag! Ik nam haar mee uit en ja hoor… ze moest poepen! Opgelucht (Tora omdat ze het kwijt was en ik omdat de auto niet gepoetst hoefde te worden) gingen we weer ons mandje in.
Ondanks de sterren van gisterenavond was het vanmorgen toch weer grijs. Ik liet de honden uit, maakte thee en koffie en probeerde leven te krijgen in die lange van mij. Na wat aandringen lukte dat en we dronken een bakkie voor de tent, terwijl we ons afvroegen of dat wel verstandig was. Het grijs werd namelijk steeds donkerder grijs, dus braken we alles in redelijk rap tempo af en zaten we even later in de auto aan een bakkie.
In de supermarkt haalden we melk, tomaten, uien, knoflook, eieren, een lekkere pot kersenyoghurt en een pot mayo voor Har, die hij even later “brandzalf”noemde :) en dat was na het proeven…
Ik had nog heerlijke geitenkaas van de Wolverlei (een enorme aanrade, en om die reden van mijn vader gekregen) en Har had nog Goudse kaas omdat de geit voor hem iets te heftig was. Eindelijk kon ik dan een keertje “hou vol!” zeggen omdat hij nu eens een keertje iets niet wil wat ik erg lekker vind. Meestal is hij het die erg gelukkig is als ik snaaihapjes weiger omdat ik nog graag door het gat van de deur wil blijven passen!
Op de snelweg werd het serieus donker. We praatten nog na over de verduistering van de bui van gisterenavond ( om 19 uur leek het wel 22.30 uur, zeg maar), en ineens zei Har:”Let op, daar komt ‘ie!” “Iiiie-jauw”, en weg was ‘ie ook. Het was een oranje Porsche met een hele dikke uitlaat midden achter. Wat reed die allejezus hard voorbij… Ik schatte tegen de 300, maar toen Harry om nauwkeuriger te schatten 170 km/uur reed voelden we wel dat het er een stuk overheen moest zijn geweest. Har vond het kicken. Het leek mij verstandiger dat de chauffeur deze snelheden op Hockenheim uitprobeerde. Dat is hier toch om de hoek, en wie weet was hij ook onderweg daarheen!
In Basel op de grens hielden we een korte pauze. Het EK voetbal gaat hier binnenkort van start en op de parkeerplaats stond een vrachtwagen met voetbalschoenen van personenautogrootte geparkeerd. Ik moest nog wat Schwiitzer Franken halen en we kochten een krantje voor het weer. Ook lagen er Basler Leckerli, die we meenamen, zum ausprobieren. Ik had ze in de catalogus van mijn theewinkel zien staan. Nou, dat was me toch lekker! Dank voor de tip!!! Het is een soort knapperige kruidkoek/taaitaai achtig spul.
Op ons vertrouwde plekje van camping Aareschlucht in Innertkirchen streken we neer, dit keer met een nieuwe generatie honden. Har zette de tent op en ik liet de honden uit. Er was een treintje aangelegd tussen Meiringen en Innertkirchen, en er was een voetgangersbrug over de Aare gebouwd.
Voor de tent aten we pasta parmesana met paprika, ui, knoflook, een lik pesto en tonijn. Er was een komkommer-tomatensla bij. Het was gezellig kamperen, lekker klooien voor de tent. ’s Avonds lekker gedouched, en de honden uitgelaten over het dijkje langs de Aare. Har liep mee, maar dat viel met een volle buik toch tegen… Daarna zat ik er doorheen. Har ging nog even “doezuh” en ik ging plat.