Samen met Tante en Oma Parie naar Den Treek

Vandaag was het mooi weer en we hadden een brainwave: gezellig naar het bos! Irma haar moeder en hondenoma voor Tora (Hiko is nog niet al te toeschietelijk naar haar, maar met een paar bosjes komt het misschien nog wel...) ging gezellig mee. Met twee auto's reden we naar het bos: Irma had de honden in haar auto (en daarmee was ze helemaal in haar nopjes!) en ik kroop bij Wil in haar Peugeotje.
De herfst begint al mooi te kleuren en de paddestoelen zijn mooi in het bos. We wandelden lekker daar en lieten Wil zien waar we gekampeerd hadden op het NTKC terreintje. Achter op het terrein bij het toiletgebouw waren twee prachtige houten banken neergezet en dat was een mooi plekje om de appeltjes op te eten die Wil had meegenomen. En daar was hij dan... de zeikerd... De NTKC heeft een aantal oude leden die als ze kampmeester hebben de mensen niet benadert via contact maar via controle. Dit was er zo een. Of ik mijn lidmaatschapskaart bij me had. nee, voor een boswandeling leek me dat niet nodig. Op hoge poten gaf hij me te kennen dat ik als NTKC-lid wel moest beseffen dat hij hier problemen had gehad, en dat wel meerdere keren (heel raar als je zo doet, ja...). Ik werd nog net niet gesommeerd om het terrein te verlaten. Ik schrijf maar niet wat ik dacht, maar ik had hem helemaal zitten. Ik hoopte dat de elitaire, uit de hoogte doende leden zo langzamerhad uitgestorven waren, maar niks daarvan!
We aten ons appeltje op en vertrokken. Niet dat we alles al gehad hadden. Even later zei een oudere dame bij een caravan, ook al op het elitaire, uit de hoogte, licht agressieve en op d'r strepen staande toontje: "Wat doet u hier?", en ik antwoordde dat we een wandeling maakten en dat we ons kampeerplekje lieten zien. "O, bent u lid dan?" "Ja, bijna vanaf mijn geboorte. We proberen van het bos te genieten, maar dat valt op dit terrein niet mee..." Ik had hem helemaal zitten. Het is dat ze zulke mooie terreintjes hebben, anders was ik al lang geen lid meer van deze "truttenclub", zoals een medestander in de kampeerclub het zootje noemt!
Nog nastomend kwamen we bij de auto en reden ver van het clubkampeerterrein...