Kanaalwandeling en bezoekie van Yuki

Vanmorgen de wekker vroeg gezet. Het zou nog één echte winterse dag worden en daarna wordt het milder en mogelijk glad. Nou, en die winterse ochtend wilden we meemaken, dan kunnen ze dat niet meer afpakken!
Het was een mooie heldere ochtend met iets sluierbewolking. We zagen de zon opkomen en in de witte berijpte weilanden speelden de hazen haasje over onder toeziend oog van Hiko en Tora die aan de lijn bleven. Er zijn in al die sloten veel sluisjes ivm. het kanaal en het is mij onbekend wat die onder het ijs met het waterpeil doen. Ik moet er niet aan denken dat er een hond door het ijs zakt, dus lijnplicht... Toch genoten ze met volle teugen en ik ook.
Twee uur later kwam ik thuis en werd Har wakker van de voordeur. Ik voerde de honden, maakte koffie en thee en even zaten Har en ik rustig voordat de witte tornado losbarstte in huis. Stofzuigen, dweilen, was draaien, opruimen, schouders er onder en hupsakee.
Toen het schaatsen begon, keken we er naar, terwijl ik ondertussen Harry zijn haar flink kortwiekte. Hiko observeerde ons in een van zijn fenomenale "zwaar hoofd"-standjes. Ik heb Har nu een aantal keren geknipt en heb nu de methode ontdekt. Eerst de omlijning goed knippen en dan mijn vingers gebruiken als opzetkam voor de tondeuze om alles in laagjes te scheren. Werkt perfect! Zo komt de tondeuze van chow Kaatje nog goed van pas! ;-)
Vanmiddag kregen we bezoek van Marcel met Hiko's zusje Yuki. Yuki is plotseling blind geworden en we hebben de laatste weken regelmatig contact gehad over haar gezondheid. Het was gezellig dat ze er waren en Yuki voelde zich lekker op haar gemak. Tora was het er (uiteraard...) niet mee eens en zat beneden in haar bench te loeien. Ze hield maar vol en hield maar vol... en uiteindelijk legde ze zich bij de situatie neer.

Har haastte zich ineens naar zijn werk en Marcel en ik hebben we nog een stukje met de honden gewandeld, op gepaste afstand uiteraard... Toen ik met mijn Japjes de voordeur uitstapte en ze daar Yuki zagen staan waren ze allebei stomverbaasd. Tora zat eerst even te muiten (natuurlijk...) maar al snel ging het prima! Het was leuk om te zien hoe goed Yuki zich redt op vreemd terrein. Een paar keer huppelde zelfs vrolijk voor Marcel uit, alleen een trap af lopen is erg eng. Door op de treden te tikken probeerden we een klankkaart van haar pad te maken en ze leek er goed op te reageren. Toen de trap genomen was en ze weer vaste grond onder haar poten had werd ze helemaal blij en maakte een huppeltje. Yuki is een hond die gezegend is met een lief blindengeleidemens!
Hiko was nog iets meer macho als normaal, nu hij er een teef bij had lopen.
Marcel reed daarna weer naar huis en ik keek nog even gauw hoe het met schaatsen was afgelopen. Sven Kramer en Claudia Pechstein waren beiden overtuigd kampioen geworden.