Kerstklaas

We gingen naar Hengelo om daar kerst te vieren. We zouden het combineren met de jaarlijkse Kerstklaas (alternatieve benaming voor pakjesavond). De honden zaten als kleine kinderen voor de pakjesberg en vroegen regelmatig of ze een pakje mochten hebben. Wonderlijk genoeg stond daar steeds een hondennaam op geschreven.
Snorri had de gemoederen flink beziggehouden en uiteraard ging ze flink over de tong. Mijn vader had een mooi gedicht gemaakt en Ankie had een prachtige en ontroerende poezenmobiel in elkaar geflanst. Met een plattegrond van Houten moest ze in het vervolg in staat zijn om de weg terug te vinden naar huis.
Verder werden we flink in het zonnetje gezet met o.a. ieder een T-shirt met een foto van de ander er op, een mooi boek van Frans de Waal (apenkundige) over empathie, Har een koffiemolen, ik een wandelboekje met de stelling van Amsterdam. Jan en Ankie doken er op, want de route kenden ze nog niet. Ik denk dat ze het nog wel een keertje gaan lenen!
Ik kreeg lekkere Friesentee, maakte Glühwein voor de anderen, mijn vader had voor een heerlijke snert gezorgd en we hadden zo een hele gezellige avond.
De honden werden er ook flink bij betrokken. Ankie had een geweldige surprise door een stinkkluif in een eierdoos en dan ook nog in cadeaupapier in te pakken. Ze waren en best even zoet mee. Ook kregen ze een denkspelletje en Tora is er verbluffend snel mee om te ontdekken hoe het werkt. Hiko is meer van de lompe kant: hij doet maar wat en komt er per ongeluk achter hoe je bij het lekkers komt. Tora gaat heel overwogen en gericht te werk. Leuk om te zien!
Harry kwam er laatst bij toeval achter dat Tora niets aanpakt uit de linkerhand. Harry snapte er niets van, maar toen ik uitlegde dat tante Irma dat aan Toetje had geleerd gaf hij vandaag een demonstratie hoe knap Tora was!