Naar Regensburg
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Lisette
10 December 2007 | Duitsland, Regensburg
Gisteren had het nog een tijdje geregend, ook aan het begin van de nacht. In de loop van de nacht klaarde het op en begon het te vriezen en vroor de nattigheid lekker op. De grap was alleen dat het op het zicht net leek alsof de straten nog nat waren, dus liep ik met Hiko nietsvermoedend naar buiten en even later zag ik Hiko’s poot wegglijden. Meteen testte ik de ondergrond en bleek dat ik enorme mazzel had. Het was gewoon een ijsbaan, dus helaas voor Hiko: het was maar een ziekenfondsrondje voor hem. Als de boel ontdooit is komt ie wel weer aan de beurt.
Als ontbijt namen we voor de variatie yoghurt met “brokjes”. Zo noemen we de cruesli die we er doorheen doen en dan heb je (met een ;-) naar kattenvoer) brokjes in saus. In Duitsland hebben ze namelijk ontzettend lekkere yoghurt.
Gesterkt hierdoor reden we naar Regensburg, een mooie oude stad aan de Donau, bij de monding van de rivieren de Naab en de Regen. Het is een havenstad met vele scheepswerven. De binnenstad van Regensburg kwam ongeschonden door de Tweede Wereldoorlog en is daarmee een van de beter bewaarde middeleeuwse steden in Duitsland. Ook is het een universiteitsstad en dat geeft altijd een bedrijvige gezelligheid aan een oude stad.
De geschiedenis van de stad gaat terug tot een Romeinse nederzetting rond 79 AD en is daarmee een van de oudste steden in Duitsland. In het jaar 179 AD werd het door Marcus Aurelius gebouwde Legionsfort (Castra Regina) in gebruik genomen. deze Regina verwijst niet naar een koningin, maar naar de rivier Regen die in de Donau uitmondt). Tijdens de Romeinse bezetting was Castra Regina de militaire hoofdstad van de provincie Raetia. Nu nog vindt men tal van overblijfselen uit deze tijd. De naam van de stad is overigens Keltisch: de Kelten hadden in deze streek, die ze Ratisbona noemden, enige nederzettingen.
Waarschijnlijk in de tweede helft van de zevende eeuw verschijnt de Frankische bisschop Emmeram in de stad, die na de marteldood wordt bijgezet in Regensburg. Na de instelling van de Beierse bisdommen door Bonifatius in 739 verwerft de bisschop naast de Beierse hertog veel macht in de stad. Na de afzetting van de Beierse hertog Tassilo door de Karolingen neemt de Frankische koning het hertogelijk bezit in Regensburg over. De voormalige hertogshof wordt de voornaamste koningspalts in zuidoost Duitsland. Na het uitsterven van de Karolingen wordt de macht in Regensburg overgenomen door de nieuwe Beierse hertogelijke dynastie der Luitpoldingen. Als vanaf keizer Otto I de hertogen van Beieren gekozen worden binnen de keizerlijke familie, ontstaat er weer een nauwe band tussen de stad en het centrale Duitse gezag. Omstreeks 1050 beschrijft een monnik de drie districten waaruit de stad bestaat: de koningsstad, de geestelijke stad en de handels- en burgerstad.
In 1245 wordt Regensburg onder keizer Frederik II rijksstad. De zelfstandigheid heeft echter ook nadelen. De hertogelijke Beierse residentie wordt verplaatst naar Landshut en de grens met Beieren ligt bijna in de stad. Dit leidt tot een economische neergang.
In 1542 wordt de reformatie ingevoerd, maar later wordt de stad gedwongen weer grotendeels katholiek te worden. Van 1663 tot 1806 had de Rijksdag van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie zijn zetel permanent in Regensburg ("Immerwährender Reichstag").
Binnen de stad waren vier gebieden aanwezig die Reichsunmittelbar waren en dus niet onder het bestuur van de rijksstad vielen:
1. de bisschop van Regensburg was zelfstandig in het gebied van de dom
2. de abt van Sankt Emmeram (sinds 1731 rijksvorst)
3. de abdis van Niedermünster
4. de abdis van Obermünster (vorstelijk rijkssticht)
In de Reichsdeputationshauptschluss (mooi woord voor scrabble en dan 3x de woordwaarde, ;-) ) van 25 februari 1803 worden in paragraaf 25 al deze vijf staten overgedragen aan de voormalige aartsbisschop van Mainz. Ze gingen als vorstendom Regensburg deel uitmaken van een nieuw keurvorstendom, het keurvorstendom van de aartskanselier. Ook wordt vastgelegd dat de stad Regensburg absoluut neutraal is vanwege de aanwezigheid van de rijksdag.
Op 1 augustus 1806 wordt te Regensburg door de gezanten van de staten die zich bij de Rijnbond hebben aangesloten de verklaring afgelegd dat deze staten uit het Heilige Roomse Rijk treden. Keizer Frans II legt daarop op 6 augustus in een verklaring te Wenen de Duitse keizerskroon neer. In de praktijk bestaat het Heilige Roomse Rijk dan niet meer.
In een verdrag van 16 februari 1810 met Frankrijk staat de keurvorst (die inmiddels sinds 1806 de titel vorstprimaat draagt) het vorstendom Regensburg af aan Frankrijk, dat het vervolgens afstaat aan het koninkrijk Beieren.
Regensburg heeft de belangrijkste gotische kathedraal van Duitsland. Al van verre zien wij de Dom liggen met zijn mooie, spitse torens. De inrichting ervan is zó rijk aan kunstwerken, dat we lang niet alles kunnen noemen. Het belangrijkste zullen we vermelden.
Het jongenskoor van de Dom 'de Regensburger Domspatzen' is wereldberoemd. Het koor heeft een heel oude traditie. Een detail is dat de broer van de huidige paus,Georg Ratzinger, er een tijd kapelmeester is geweest!
Naast de dom zijn beroemde gebouwen onder andere het 12de-eeuwse oude stadhuis, de 12de-eeuwse Steinerne Brücke over de Donau, de Goldene Turm (1260) en verschillende kerken. In Regensburg is ook een Benedictijner abdij, Sankt Emmeram, gevestigd die in 739 door Bonifatius werd gesticht. In Franse teksten, ook in de Zuidelijke Nederlanden die toen tot het Rijk behoorden, wordt de stad Ratisbonne genoemd.
Indrukwekkend is de "Porta Praetoria", gemaakt van grote massieve steenblokken. Dit was eens de noordelijke toegangspoort van het Romeinse kasteel, en doet qua bouwstijl denken aan de porta nigra in Trier die alleen meer ruimte om zich heen heeft.
De "stenen brug", bijna 900 jaar oud, behoorde eens tot de wereldwonderen. De riskante onderneming om hem te bouwen werd gerealiseerd in 1135. Het is de oudste in deze aard in Europa. Naar haar voorbeeld werd o.a. de brug van Avignon in Frankrijk gebouwd. Samen met deze brug is ook de dom een typisch kenmerk van de stad. Deze gotische bouw werd begonnen in 1189.
Goethe kwam over deze brug toen hij de oude stad bezocht. Hij schreef aan Charlotte von Stein: " Regensburg ligt zo mooi, het kon niet anders dan dat in deze omgeving een stad gebouwd moest worden".
Regensburg is zelfs omringd door vier verschillende landschappen: het vlakke vruchtbare Gäuboden in het oosten (met zwem-meertjes en dromerige kastelen), het voorgebergte van het Beierse Woud in het noorden (met wandelpaden, waarvan eentje zelfs door de "hel"), de Jura in het westen (met romantische dalen en oude watermolens) en het rustgevende heuvellandschap in het zuiden. Er zijn verschillende valleien en dalen rondom de Donau, de Regen, de Naab en de Schwarze Laaber.
De traditionele Regensburger “Christkindlesmarkt” en de romantische kerstmarkt op het kasteel Thurn en Taxis zijn hoogtepunten aan het eind van elk jaar. De schilderachtige coulissen van de fraaie gevels geven de markt een prachtige sfeer.
Er was zo veel te zien dat het onverwacht laat werd. We reden terug naar huis en nadat Hiko een flinke wandeling had gekregen aten we de restjes van de Griek van de Plauense kerstmarkt op. Har vond nog in de vriezer van de supermarkt gyros en dat bakte hij er bij op. Dat was helaas niet zo’n succes. Zulke gyros krijg je niet bij de Griek, en dat lag echt niet aan de kookkunst van Harry. Zelfs een tovenaar had van die lappen vet geen vlees kunnen maken… Jammer voor Hiko: met zijn voedselallergie kreeg hij het ook niet. Je weet maar nooit wat ze er allemaal op smeren. Goed, weer wat geleerd: neem nooit meer gyros uit de buurtsuper zijn vriezer. Gelukkig dat de marktgriek wel een heelboel lekkers had gisteren en daar aten we ons buikje graag mee vol.
’s Avonds bij toeval hing Harry voor de TV en er was een kookprogramma: das perfekte Dinner. 5 Mensen moesten om de beurt voor de anderen een 3 gangenmenu koken en werden door hun vier gasten daarop beoordeeld. Alles werd meegenomen: de ontvangst, hoe de tafel gedekt was, hoe het eten geserveerd was en hoe de borden opgemaakt waren en natuurlijk ook niet te vergeten de smaak. Het is leuk om te zien hoe anderen te werk gaan en vijf dagen hebben we trouw naar het programma gekeken. Een soort kooksoap dus. Het was hartstikke leuk om te zien.
Daarna kwam er nog een kookprogramma: Unter Volldampf, waar 5 amateur-koks losgelaten werden in een gerenommeerd restaurant en daar op hun functioneren beoordeeld werden door gasten van het restaurant.
En zo was het een langdurig eetgebeuren de hele week: eerst zelf eten en dan naar andermans koken en eten kijken, maar het was leuk.
Als ontbijt namen we voor de variatie yoghurt met “brokjes”. Zo noemen we de cruesli die we er doorheen doen en dan heb je (met een ;-) naar kattenvoer) brokjes in saus. In Duitsland hebben ze namelijk ontzettend lekkere yoghurt.
Gesterkt hierdoor reden we naar Regensburg, een mooie oude stad aan de Donau, bij de monding van de rivieren de Naab en de Regen. Het is een havenstad met vele scheepswerven. De binnenstad van Regensburg kwam ongeschonden door de Tweede Wereldoorlog en is daarmee een van de beter bewaarde middeleeuwse steden in Duitsland. Ook is het een universiteitsstad en dat geeft altijd een bedrijvige gezelligheid aan een oude stad.
De geschiedenis van de stad gaat terug tot een Romeinse nederzetting rond 79 AD en is daarmee een van de oudste steden in Duitsland. In het jaar 179 AD werd het door Marcus Aurelius gebouwde Legionsfort (Castra Regina) in gebruik genomen. deze Regina verwijst niet naar een koningin, maar naar de rivier Regen die in de Donau uitmondt). Tijdens de Romeinse bezetting was Castra Regina de militaire hoofdstad van de provincie Raetia. Nu nog vindt men tal van overblijfselen uit deze tijd. De naam van de stad is overigens Keltisch: de Kelten hadden in deze streek, die ze Ratisbona noemden, enige nederzettingen.
Waarschijnlijk in de tweede helft van de zevende eeuw verschijnt de Frankische bisschop Emmeram in de stad, die na de marteldood wordt bijgezet in Regensburg. Na de instelling van de Beierse bisdommen door Bonifatius in 739 verwerft de bisschop naast de Beierse hertog veel macht in de stad. Na de afzetting van de Beierse hertog Tassilo door de Karolingen neemt de Frankische koning het hertogelijk bezit in Regensburg over. De voormalige hertogshof wordt de voornaamste koningspalts in zuidoost Duitsland. Na het uitsterven van de Karolingen wordt de macht in Regensburg overgenomen door de nieuwe Beierse hertogelijke dynastie der Luitpoldingen. Als vanaf keizer Otto I de hertogen van Beieren gekozen worden binnen de keizerlijke familie, ontstaat er weer een nauwe band tussen de stad en het centrale Duitse gezag. Omstreeks 1050 beschrijft een monnik de drie districten waaruit de stad bestaat: de koningsstad, de geestelijke stad en de handels- en burgerstad.
In 1245 wordt Regensburg onder keizer Frederik II rijksstad. De zelfstandigheid heeft echter ook nadelen. De hertogelijke Beierse residentie wordt verplaatst naar Landshut en de grens met Beieren ligt bijna in de stad. Dit leidt tot een economische neergang.
In 1542 wordt de reformatie ingevoerd, maar later wordt de stad gedwongen weer grotendeels katholiek te worden. Van 1663 tot 1806 had de Rijksdag van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie zijn zetel permanent in Regensburg ("Immerwährender Reichstag").
Binnen de stad waren vier gebieden aanwezig die Reichsunmittelbar waren en dus niet onder het bestuur van de rijksstad vielen:
1. de bisschop van Regensburg was zelfstandig in het gebied van de dom
2. de abt van Sankt Emmeram (sinds 1731 rijksvorst)
3. de abdis van Niedermünster
4. de abdis van Obermünster (vorstelijk rijkssticht)
In de Reichsdeputationshauptschluss (mooi woord voor scrabble en dan 3x de woordwaarde, ;-) ) van 25 februari 1803 worden in paragraaf 25 al deze vijf staten overgedragen aan de voormalige aartsbisschop van Mainz. Ze gingen als vorstendom Regensburg deel uitmaken van een nieuw keurvorstendom, het keurvorstendom van de aartskanselier. Ook wordt vastgelegd dat de stad Regensburg absoluut neutraal is vanwege de aanwezigheid van de rijksdag.
Op 1 augustus 1806 wordt te Regensburg door de gezanten van de staten die zich bij de Rijnbond hebben aangesloten de verklaring afgelegd dat deze staten uit het Heilige Roomse Rijk treden. Keizer Frans II legt daarop op 6 augustus in een verklaring te Wenen de Duitse keizerskroon neer. In de praktijk bestaat het Heilige Roomse Rijk dan niet meer.
In een verdrag van 16 februari 1810 met Frankrijk staat de keurvorst (die inmiddels sinds 1806 de titel vorstprimaat draagt) het vorstendom Regensburg af aan Frankrijk, dat het vervolgens afstaat aan het koninkrijk Beieren.
Regensburg heeft de belangrijkste gotische kathedraal van Duitsland. Al van verre zien wij de Dom liggen met zijn mooie, spitse torens. De inrichting ervan is zó rijk aan kunstwerken, dat we lang niet alles kunnen noemen. Het belangrijkste zullen we vermelden.
Het jongenskoor van de Dom 'de Regensburger Domspatzen' is wereldberoemd. Het koor heeft een heel oude traditie. Een detail is dat de broer van de huidige paus,Georg Ratzinger, er een tijd kapelmeester is geweest!
Naast de dom zijn beroemde gebouwen onder andere het 12de-eeuwse oude stadhuis, de 12de-eeuwse Steinerne Brücke over de Donau, de Goldene Turm (1260) en verschillende kerken. In Regensburg is ook een Benedictijner abdij, Sankt Emmeram, gevestigd die in 739 door Bonifatius werd gesticht. In Franse teksten, ook in de Zuidelijke Nederlanden die toen tot het Rijk behoorden, wordt de stad Ratisbonne genoemd.
Indrukwekkend is de "Porta Praetoria", gemaakt van grote massieve steenblokken. Dit was eens de noordelijke toegangspoort van het Romeinse kasteel, en doet qua bouwstijl denken aan de porta nigra in Trier die alleen meer ruimte om zich heen heeft.
De "stenen brug", bijna 900 jaar oud, behoorde eens tot de wereldwonderen. De riskante onderneming om hem te bouwen werd gerealiseerd in 1135. Het is de oudste in deze aard in Europa. Naar haar voorbeeld werd o.a. de brug van Avignon in Frankrijk gebouwd. Samen met deze brug is ook de dom een typisch kenmerk van de stad. Deze gotische bouw werd begonnen in 1189.
Goethe kwam over deze brug toen hij de oude stad bezocht. Hij schreef aan Charlotte von Stein: " Regensburg ligt zo mooi, het kon niet anders dan dat in deze omgeving een stad gebouwd moest worden".
Regensburg is zelfs omringd door vier verschillende landschappen: het vlakke vruchtbare Gäuboden in het oosten (met zwem-meertjes en dromerige kastelen), het voorgebergte van het Beierse Woud in het noorden (met wandelpaden, waarvan eentje zelfs door de "hel"), de Jura in het westen (met romantische dalen en oude watermolens) en het rustgevende heuvellandschap in het zuiden. Er zijn verschillende valleien en dalen rondom de Donau, de Regen, de Naab en de Schwarze Laaber.
De traditionele Regensburger “Christkindlesmarkt” en de romantische kerstmarkt op het kasteel Thurn en Taxis zijn hoogtepunten aan het eind van elk jaar. De schilderachtige coulissen van de fraaie gevels geven de markt een prachtige sfeer.
Er was zo veel te zien dat het onverwacht laat werd. We reden terug naar huis en nadat Hiko een flinke wandeling had gekregen aten we de restjes van de Griek van de Plauense kerstmarkt op. Har vond nog in de vriezer van de supermarkt gyros en dat bakte hij er bij op. Dat was helaas niet zo’n succes. Zulke gyros krijg je niet bij de Griek, en dat lag echt niet aan de kookkunst van Harry. Zelfs een tovenaar had van die lappen vet geen vlees kunnen maken… Jammer voor Hiko: met zijn voedselallergie kreeg hij het ook niet. Je weet maar nooit wat ze er allemaal op smeren. Goed, weer wat geleerd: neem nooit meer gyros uit de buurtsuper zijn vriezer. Gelukkig dat de marktgriek wel een heelboel lekkers had gisteren en daar aten we ons buikje graag mee vol.
’s Avonds bij toeval hing Harry voor de TV en er was een kookprogramma: das perfekte Dinner. 5 Mensen moesten om de beurt voor de anderen een 3 gangenmenu koken en werden door hun vier gasten daarop beoordeeld. Alles werd meegenomen: de ontvangst, hoe de tafel gedekt was, hoe het eten geserveerd was en hoe de borden opgemaakt waren en natuurlijk ook niet te vergeten de smaak. Het is leuk om te zien hoe anderen te werk gaan en vijf dagen hebben we trouw naar het programma gekeken. Een soort kooksoap dus. Het was hartstikke leuk om te zien.
Daarna kwam er nog een kookprogramma: Unter Volldampf, waar 5 amateur-koks losgelaten werden in een gerenommeerd restaurant en daar op hun functioneren beoordeeld werden door gasten van het restaurant.
En zo was het een langdurig eetgebeuren de hele week: eerst zelf eten en dan naar andermans koken en eten kijken, maar het was leuk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
