2e Dag op het werk

Vannacht werd Tora rond 4 uur wakker voor een plasje. Nadat ze buiten was geweest heb ik haar in de bench gedaan en na heel even “wra-oe” viel ze snel weer in slaap.
Toen mijn wekker afliep om half 7 kon ik nog sneaky naar de badkamer terwijl zij weer verder dutte. Schoon in de kleren ging ik later met haar naar buiten voor een plas en ze had wel gemerkt dat ik er niet was, maar niet gejankt! Dat was een mooi begin voor de training om alleen te leren zijn!
Harry zou de honden en mij wegbrengen met de auto naar de praktijk. Hij vindt het een ontzettend gedoe voor mij om met een pup en Hiko de bus in te gaan. Nou vind ik dat reuze meevallen, maar daar gelooft hij niets van. (Ik denk dat hij als automobilist de bus al sowieso gedoe vindt, en dan ook nog twee honden voor een niet-hondenmens). In ieder geval hebben we haar even lekker moe gemaakt voor de autorit en dat was maar goed ook.
Toen Hiko pup was liep hij al om alle plassen water heen, en nog steeds houdt hij niet van natte voeten. Tora is heel anders: ze bestudeerde een plas water die rimpelde van de wind, en moest het echt van dichtbij bekijken mèt natte voeten...
Het was een hele toestand om Houten uit te komen want ze hadden de toeritdoseerder aangezet. Dat werd omrijden dus, en toen naast de A 27 ook de A 12 vast bleek te staan kwamen we uiteindelijk via een sluiproute 5 minuten te laat aan op mijn werk. Daar was het meteen aanpoten geblazen en de pup deed wat we verwachtten: na een bakje brokjes viel ze in een diepe slaap.
Bij een klant had ze toen ze weer wakker was al weer de veters uit de schoenen geknoopt, maar ze is nog veel aan het slapen. Ze verblikt of verbloost niet als er een bus langskomt, en ook onze stagiaire heeft met een helm op lekker met Tora geknuffeld. Volgende keer moeten we dat alleen niet naast Hiko doen, want hij vindt een helm echt helemaal niets. Gelukkig liet Tora zich niet afleiden door zijn geblaf…
Karen kwam ook nog even insluipen en puppy knuffelen. Ze wilde hem al bijna meenemen, maar dat mocht niet van haar hond Yoka. Karen liet Tora even plassen buiten en liep langs haar auto waar vier honden zaten. Yoka werd erg boos toen ze haar vrouwtje met een pup zag lopen en Tora was erg onder de indruk en lag plat in het gras. Ach, maar Karen krijgt zelf nog twee pups later dit jaar, dus ze komt nog wel genoeg aan haar trekken op puppygebied!
Ook kreeg de pup haar eerste keuring door de dierenarts. Hartje was goed, oortjes schoon, chip zat er nog in, kortom: een perfecte pup!
’s Middags zijn Hiko, Tora en ik naar de dierenwinkel geweest, om iets voor de praktijk te halen. Arthur deed het fantastisch: hij negeerde de pup en Hiko ging op zijn liefst voor de toonbank zitten. Arthur deed net of hij het niet begreep en vroeg “Wat wil jij dan?” Hiko schoof een paar centimeter dichterbij en toen Arthur een kluifje liet zien gutste het kwijl al uit Hiko’s bek. Hij is ook zo lekker corrupt… ;-)
Tora kreeg ook een klein kluifje en de kruimels werden door Hiko vakkundig opgeruimd. Van de dierenwinkel kreeg Tora ook nog een cadeautje met een pie-iep er in en die gaf nog wel hilariteit. Toen ze er mee aan de wandel ging, bleef haar voorpoot in de ronding van het speeltje steken, dus liep ze met een vrolijk gekleurd ding te hinken tot ze doorhad hoe ze haar poot er uit kon krijgen!
Voor het avondspreekuur kwam Sanne nog met een mooie eland van Vet-Concept uit het kerstpakket van de oude hond van haar schoonouders. Dat was midden in de roos. Tora liep met de eland te schudden en apporteren door de wachtkamer. Sanne bewees dat ze heel goed was in puppy’s moe maken, want Tora heeft weer heerlijk liggen slapen tijdens het avondspreekuur. Op mijn werk vinden ze het ook zo vreselijk erg dat ik een pup meeneem… Al dat spelen en knuffelen is maar niks gedaan ;-)
Harry kwam me weer ophalen met de auto en nu stond de door hem in elkaar geknutselde hondenligplaats er in. Wauw, dat zag er mooi uit!
Thuis aangekomen blijkt Hiko zich als een echte heer te ontwikkelen. Ze kregen allebei iets lekkers en Hiko wilde nu niet meer de restjes van Tora opeten. Hij draaide zijn kop weg.
Harry ging mee Tora uitlaten en wat denk je: het ging stortregenen. Har trok zich terug en ik liep een klein rondje met de twee honden, leverde natte Tora weer in bij een droge Harry en gaf Hiko nog een grote ronde alleen. Daarna hondjes voeren en om 24 uur naar bed.
Het valt me reuze mee, en had verwacht dat ik meer gesloopt zou zijn dan ik nu ben. Ook gaat het tussen Hiko en Tora geleidelijk steeds beter. Hiko waarschuwt als ze te dicht bij komt en bijt niet door. Tora wordt geleidelijk wel brutaler, maar heeft ook heel erg veel respect voor Ome Hiko.