Gesloopt vrouwtje en alleen leren zijn

Dit weekend was het dan zo ver: ik was gesloopt... Steeds alert zijn en pup opvoeden eist zijn tol, en ik wist dat hij een keer moest komen: de man met de hamer! Gelukkig dat ie in het weekend kwam en hij had het wel heel bijzonder goed getimed: zaterdag was er geen hondenschool en zondag zou ik naar Tilburg gaan, maar de treinen lagen er uit tussen Utrecht en Den Bosch, wat de reistijd voor een enkele reis 2 1/2 uur liet worden. Hoe ik ook verlangde om naar de familie Den Haan te gaan (socialiseren met hun kinderen en Australian cattle dog), deze reistijd was te ontmoedigend.
Zondag mocht ik echter van half 10 tot half één bijslapen. Harry had vroege dienst en de honden waren van half 7 tot half 10 aan het judoën geweest.
Die dut deed me goed, en Hiko was er denk ik ook blij mee.
's Avonds zouden we bij Edith eten. Ik ben met honden en een rugzak met soep en toetje-ingrediënten naar Utrecht gebust en we hebben met zijn drieën gezellig gegeten. Tora kreeg nog een paar optaters van Ben terwijl ze niet eens zo opdringerig was. Ze incasseerde en liet het maar zo. Ben moest toen de gang op...
Maandag begon het grote trainen om alleen te leren zijn. Na de nachtdienst van vorige week was de kooi beneden niet vreemd meer en Hiko en Tora lagen naast elkaar, ieder in een eigen kooi onder het bed. Toen begon het: ze gilde en kefte en snapte het niet. Het was voor het eerst dat ik dit van haar hoorde, en ik kon maar één ding doen: wachten tot ze stil was en haar dan weer mee naar de balie nemen. Ze hield het ruim een uur vol en toen was ze stil. NU!!! Ik haalde haar op en ze viel onder mijn stoel in een diepe slaap, helemaal moe van het blaffen.
Van Ans Brink kreeg ze nog een kado: een soort kreeft-pop die drijft op water. Tora had snel gevonden dat er een piep in zat, maar die was heel bescheiden van volume! :-)
Mitzy was helemaal verkocht toen ze Tora's puppenkop zag en zo heeft ze weer heel wat chance gehad.
In de pauze ging Maaike mee de plas rond met de honden en dat gaf wel hilariteit met de flexilijnen die steeds in- en uit de knoop gehaald werden.
Jan kreeg nog een indrukwekkende onderdanigheidsplas van Tora na een zeer enthousiaste begroeting...
Voor het avondspreekuur hebben Hiko en Tora nog even gespeeld in de wachtkamer, en daarna gingen ze weer naar de kooien beneden. Drie kwartier lang is Tora toen stil geweest!!!! Hiep hiep hoera!!! Ik heb haar toen maar gauw opgehaald en ze heeft weer heerlijk liggen ronken.
Ook dinsdag en woensdag was er een soortgelijke tendens: 's morgens heeft ze moeite met het hok beneden en gilt ze de hele boel bij elkaar (in bescheiden vorm dan) en 's middags of 's avonds gaat het prima.
Er was nog een momentje om in te lijsten: toen ik woensdagavond op Harry wachtte, lagen de twee honden op de deurmat van de praktijk samen te kluiven, heel vredig en tevreden naast elkaar!
Vrijdag was een lange dag: eerst een rabiësenting bij dokter Jan en daarna door met Syl naar de trimsalon in Bilthoven. Haar hondje moest naar de kapper en ze is zelf niet in staat om de weg te vinden. Terwijl de hond bij de kapper was wachtten Syl, Tora en ik in een lunchroom: Bubbles and Blessings in de Kwinkelier in Bilthoven. Daar waren ze lief voor Tora: ze kreeg een bakje drinken en viel lekker in slaap.
's Avonds waren we bij Irma op bezoek. Een restje rijst verdween in de dankbare Japjes en we kregen later een lift naar huis met haar auto. In de auto werd Irma een oorbel ontfutseld, en het dingetje achter de oorlel om de bel op zijn plek te houden was niet meer te vinden. Opgegeten?? Ik heb het niet meer gevonden...