Vermoeid op pad

Donderdag 3 april was het dan zo ver: we gingen op vakantie. Na een paar hectische dagen op mijn- en op Harry zijn werk en een latertje gisterenavond brak de dag aan dat we weg konden. Har wilde vroeg vertrekken. Dat wil hij altijd, en dan helpt niets tegen zijn voornemen behalve de slaap. Je moet zeker niet de avond tevoren uit gaan leggen dat het wel eens verstandig kan zijn om na de spits te vertrekken, omdat het 1) meer opschiet en 2) hij meer uitgerust is na zijn late dienst. Maar zoals ik al schreef: slaap lost alle problemen op in dit geval. Har is ’s morgens niet zo heel gemakkelijk in een hogere versnelling te krijgen en dus vertrokken we om 10.30 uur uit Houten na eerst nog getankt te hebben.
Bij de oprit naar de snelweg had Har de pech dat er een vieze vrachtwagen voor hem reed, en met het natte weer was er van zijn zo fraai gepoetste voorruit niet zo veel over.
Ik vond het best spannend vandaag: het zou de eerste langere autorit voor Tora worden, en hoe zou ze dat gaan doen?
Bij Léglise in de Belgische Ardennen hadden we een pauze. De hondjes en wij konden onze benen strekken in het bos en even een frisse neus halen. Tora camoufleert mooi in de afgevallen beukenbladeren. Ze rekte en strekte zich uit en had heerlijk liggen slapen van Houten tot hier. Na het wandelen kregen de honden nog wat te drinken en verder gingen we weer.
In Luxemburg staat een gebouw bij onze afslag naar het zuiden, en dat lijkt net een lens van een fototoestel. Het gebouw is in aanbouw en op de lens was nog een stukje geplaatst. Harry vond het nu een zoomlens geworden…
In Frankrijk schoten we lekker op, ondanks wegwerkzaamheden op de betaalweg. Ook de Boulevard circulaire in Beaune lag opengebroken. Hopelijk is dat in de zomer weer gemaakt, anders wordt het een zootje daar…
We vonden een plekje op de camping municipal van Beaune. Tussen caravans en campers waren we de enige tentkampeerders op het terrein. De tent zette Harry op en ik liet de honden uit. Er is niet zo heel veel gras in Beaune bij de camping, maar van een eerdere keer wist ik het nog te vinden. De honden maakten er dankbaar gebruik van.
We maakten een lekkere pasta met champignons, rode paprika en tonijn met geraspte kaas. Nog even afwassen, honden uitlaten en voeren en lekker op tijd naar bed, want de vermoeidheid van de hele week moest er nog uitgeslapen worden en morgen is er weer een rit voor de boeg. De honden kregen voor het slapen gaan hun anti-tekenpipet nog in de nek gedruppeld.Trots gleed ik daarna mijn slaapzak in. De kleine Tora had het prima gedaan!