A room with a view
Door: Tora
Blijf op de hoogte en volg Lisette
15 Oktober 2008 | Nederland, Utrecht
Tora vertelt:
Gisteren was ik weer een dagje bij Tante. Ze haalde me op van vrouwtjes werk en had grote plannen met me. Ze ging met me fietsen. Nu heeft Tante hele leuke broekspijpen, dus dat flappert lekker in de wind op de fiets. Natuurlijk kon ik er niet vanaf blijven en ook die tenen onder de broek moest ik even in happen. Met één hand aan nhet stuur en mijn riem in de andere hand was ook niet zo'n succes. Aan het einde van de straat keerde Tante maar weer om. Het vrouwtje zal het me nog eerst eens wat beter moeten leren, en dan zonder flapperbroek!
Op Tantes balkon heeft Tante daarna een vetbol opgehangen. Dat is een soort balletje waar vogels niet mee spelen, maar het is om te eten. In de wind wiebelde dat balletje heen en weer, en heen en weer... ik raakte er niet op uitgekeken. Om het beter te kunnen zien vond ik een opstapje voor mijn voorpoten.
Hééé... dat was leuk! Nu kon ik in een heel relaxte houding over de balkonrand koekeloeren en het grote grasveld overzien. Ik zag precies wie er wanneer en over welke route uitgelaten werd.
Tante moest erg lachen om mijn standje elegantje en mailde een foto naar het vrouwtje. Hoorde van Hiko dat zij in een deuk heeft gelegen. Ja... ik ben me er eentje!
Gisteren was ik weer een dagje bij Tante. Ze haalde me op van vrouwtjes werk en had grote plannen met me. Ze ging met me fietsen. Nu heeft Tante hele leuke broekspijpen, dus dat flappert lekker in de wind op de fiets. Natuurlijk kon ik er niet vanaf blijven en ook die tenen onder de broek moest ik even in happen. Met één hand aan nhet stuur en mijn riem in de andere hand was ook niet zo'n succes. Aan het einde van de straat keerde Tante maar weer om. Het vrouwtje zal het me nog eerst eens wat beter moeten leren, en dan zonder flapperbroek!
Op Tantes balkon heeft Tante daarna een vetbol opgehangen. Dat is een soort balletje waar vogels niet mee spelen, maar het is om te eten. In de wind wiebelde dat balletje heen en weer, en heen en weer... ik raakte er niet op uitgekeken. Om het beter te kunnen zien vond ik een opstapje voor mijn voorpoten.
Hééé... dat was leuk! Nu kon ik in een heel relaxte houding over de balkonrand koekeloeren en het grote grasveld overzien. Ik zag precies wie er wanneer en over welke route uitgelaten werd.
Tante moest erg lachen om mijn standje elegantje en mailde een foto naar het vrouwtje. Hoorde van Hiko dat zij in een deuk heeft gelegen. Ja... ik ben me er eentje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
