Lijdend of lijnend?

Har zit er al een tijdje tegenaan te hikken. Zijn bloeddruk is te hoog, hij is te zwaar, is dol op lekker eten, en een uitgesproken hekel aan fietsen. Wandelen is minder erg, maar het blijft bewegen…

Hij heeft na een lange aanlooptijd (de vorige afvalronde is bijna 2 jaar geleden) besloten om weer te gaan lijnen. Dit tot grote opluchting van zijn naaste omgeving die al een tijdje signaleert dat het ooit wel eens beter ging met onze lange!
Hij staat nu onder regelmatige controle van zijn bloeddruk en wil afvallen. Dat vergde overleg, want hij wil het op zijn manier (uiteraard, en heel begrijpelijk) en wel met een hometrainer.
Een hometrainer??? :-| Sinds ik hem ken (bijna 13 jaar) heb ik hem 3x op een fiets gezien, en de eerste keer piepte hij al over zadelpijn binnen 10 minuten… Voorzichtig vroeg ik hem of fietsen wel de manier was om de motivatie langere tijd te houden. Een crosstrainer of roeiapparaat pakt meer lichaamsdelen mee, en is minder belastend voor je knieën. Ook verbruik je meer calorieën op een crosstrainer dan op een binnenfiets…
Afijn… Hij liet het bezinken, we keken op de computer voor wat info en afgelopen maandag heeft Har een crosstrainer gekocht. Het is een mooi stabiel apparaat en gaf al een eerste uitdaging om hem in elkaar te zetten. Gisteren heeft hij al 7x 1 minuut er op gestaan en vandaag is hij een uur meegelopen met de honden.

We gingen weg met in ons hoofd een rondje kanaal, maar de lucht was donkergrijs en dreigend. Har wilde eerst omdraaien, maar met een omtrekkende beweging in de nieuwbouw van Houten waren we toch iets meer dan een uur onderweg.
Houten is de laatste jaren verdubbeld van grootte, en is een enorme vinex, waarbij we na 10 jaar modderbaden nu eindelijk in de laatste fase zijn beland. Jammer is dat het weiland waar het nieuwe centrum van Houten-Zuid moet komen nu ook een kleibende en bouwput is. Vroeger liep er een fietspad doorheen en ik hou er wel van om tussen de koeien te wandelen. Dan weet je tenminste dat je op een dorp woont!
Op een hofje stonden 3 oranje beelden: een kikker, een kip en een zittende kat. Tora schrok, begon te blaffen en met een langzame omtrekkende beweging naderde ze voorzichtig de kat. Bij elk omgevingsgeluidje schrok ze terug totdat ze eindelijk aan de “poes” snuffelde en de angst verdween. Dat hadden we ook weer gehad.
In de loop van de wandeling brak zelfs de zon door, dus het was niet nodig geweest om het kanaal niet te halen. Toch hadden we zo weer een nieuw stukje Houten ontdekt, wat er nog maar net staat. Respect voor Har die in beweging komt!!
Samen hebben we nog een bakkie gedronken en toen moest Har al weer naar zijn werk. Ik heb nog wat was gedraaid, afgewassen en een lekkere linzensoep gemaakt en gegeten! Heeft Har vanavond ook nog iets als hij thuiskomt!