Spelletjesdag!

Vandaag was het zo ver: het was spelletjesdag op de hondenschool. Het is het jaarlijkse hoogtepunt waarbij de cursisten een parcours afleggen met hun hond en daar allerlei uitdagingen tegenkomen. Ook gasten zijn van harte welkom en mogen tegen betaling van 5 euro meedoen. Het is een leuke happening en je hebt de gelegenheid om op een leuke manier met je hond bezig te zijn.
Harry had vroege dienst en werd tegen zevenen door mij gewekt. Ik zou iets eerder dan hij de deur uitgaan en de bus nemen terwijl hij met de auto naar zijn werk zou gaan. Bij de bushalte stopte echter een blauw bestelbusje en zo reden we met Harry mee naar Utrecht. Op het garageterrein stond Anton en riep me. Ik vertelde waar ik heen moest de 3e passerende bus ging naar Utrecht Centraal. Ja, ik mocht meerijden. Toen de chauffeuse de poort uitreed was er een bus enorm aan het toeteren achter haar. Wat bleek: Arnold (de bestuurder) reed naar Overvecht en ik kon met hem mee. We hadden een gezellige rit en via dit overstapje was ik dus lekker vlot op het hondenveld. Harry kreeg een seintje van me dat ik al op de plaats van bestemming was. De trainers waren de boel al aan het opbouwen en ik werd bij een bank neergezet waar ik mijn honden kon vastmaken.
Toen er mensen met pups het veld opkwamen deed ik de muilkorven om. Het is niet te geloven, maar mensen bleven vlak langs de gemuilkorfde honden lopen. Trainer Gerrit zag het en heeft met een stuk afzetlint een rustige plek voor mijn Japjes gecreëerd. Super geobserveerd en het hielp geweldig!
De honden hadden een buffelhuid kluifje gekregen en Hiko begon er even symbolisch aan te sabbelen en Tora heeft ze één voor één in snel tempo weggewerkt. Ze doet daar nooit moeilijk over en was denk ik blij dat Hiko er niet zo happig op was!
Hondentante Irma krijgt op deze speciale dag de terechte beloning voor haar trouwe support: ze mag met Tora langs het parcours terwijl ik mijn jaarlijkse traditie van vrijwilliger continueer. Hiko was dolblij toen ze kwam en ook Tora begroette haar boven Modaal (wat best opgeschreven mag worden, want over het algemeen worden zowel Irma als ik maar lauw begroet. We zijn veel te normaal... )
Hiko berustte geweldig in zijn muilkorf. Hij zat lekker rustig rond te kijken, staart omhoog, te snuffelen en zag dat het goed was. Ik was hier enorm blij mee, want het is natuurlijk wel een enorm prikkelrijke omgeving voor hem met veel mensen, kinderen en honden. Ik was beretrots op mijn grote beer!
We hadden vandaag toch nog een supporter. Irma en ik waren lekker bezig, en Irma's moeder kwam nog langs om even te kijken. Zij is toch ook een hele dikke vriendin van mijn rooie meisje! En Tora? Tora liep met Tante het parcours en kwam de volgende obstakels tegen: Ze ging door de tunnel, waarbij ze aan het einde opgevangen werd door Tante, ze sprong door een hoepel, ze maakte een romantisch dansje met Tante op sfeermuziek (Tante mocht kiezen tussen swingend of rustig), Tora mocht pseudo-limbodansen en kroop met verve onder de stang door, ze mocht een tentje in, bewaakte het doel, deed een IQ test, mocht koekhappen en studeerde voor speurhond bij de douane. Als laatste kwamen ze bij mij. Ik had de opdracht meegekregen dat de baas de hond een kunstje moest laten doen. Irma bleek al een tijdje met Tora bezig te zijn geweest en ja... nu moest het er dan maar van komen. Irma reikte de brok aan met links en het wonder gebeurde: Tora keek weg. Tweede optie: brok op knie en afwachten maar. Een keer was Tora haar te snel af, maar de tweede keer ging het perfect! Leuk om te zien hoe die twee lekker bezig zijn!
Na afloop leverde Irma's moeder de lijst in bij de trainers. Ik had al gezegd dat als ze vroegen wie ze was dat ze dan moest zeggen dat ze de moeder van de tante was. Nou, ze stelde zich meteen voor als zodanig en het antwoord was: "O, die is van Tora!" Ja, tante is wereldberoemd in Overvecht!
Sanne kwam de honden en mij oppikken op de hondenschool. Haar Frank had al verbaasd gereageerd toen hij hoorde dat mijn twee honden op haar achterbank zouden zitten, maar viel helemaal om toen hij hoorde dat ze normaal in de bus zitten zonder iedereen op te vreten... Het zijn best lieverds, toch?
Sanne, Maaike en ik hadden een gezellige middag met een in elkaar geknutselde high tea en we hebben lekker zitten kletsen en mutsen en leuten. De hondjes waren moe en lagen heerlijk te ronken!