Wandeling Amerongse berg

Zondag, en een vrije dag. Het weer was bewolkt en er waren buien voorspeld. Wie weet zou het niet zo heel druk zijn in het bos, dus laten we het maar proberen!
We namen de bus naar Amerongen waar een wandeling in het boekje “Bergwandelingen in Nederland” beschreven stond. Het Amerongse Bos is één van de oudste bossen op de Utrechtse Heuvelrug. Sommige grove dennen dateren uit 1770 en delen van het gebied doen met hun enorme beukenbomen, weelderige ondergroei en reusachtige, omgevallen stammen denken aan een oerbos. Het bos dankt zijn leeftijd aan de kasteelheren van het in de Amerongse Bovenpolder gelegen kasteel Amerongen. Zij lieten het bos aanleggen om er te kunnen jagen. Het bos ligt op de 69 meter hoge Amerongse Berg, het hoogste punt van de Utrechtse heuvelrug. Het heuvelachtige terrein geeft onverwachte en prachtige vergezichten, over de Gelderse Vallei en aan de andere kant tot ver in de Betuwe. Het terrein is zeer geliefd bij mountainbikers waarbij we moesten uitkijken dat er geen fietsers in de hondenlijnen reden...
Tora vond rijpe bosbessen en liet ze zich best smaken!
De Utrechtse Heuvelrug is een gletsjerafzetting uit de IJstijd. Deze stuwwal, is 200.000 jaar geleden ontstaan, toen de gletsjers vanuit Scandinavië hier tot stilstand kwamen. Veel zand, en plaatselijk ook leem en grind, zijn door de gletsjers opgestuwd en hier achtergebleven nadat het ijs was gesmolten.
We kwamen langs een leemkuil. In dit gebied is veel leem gewonnen, onder meer om enkele boswegen te verharden.
Lange lanen, oude bossen en houtwallen en prehistorische grafheuvels maken de geschiedenis zichtbaar. Een letterlijk hoogtepunt was de Eenzame Eik, geplant in 1792 en met een bank omcirkeld. Daar hielden we een korte pauze. Zowel de honden als ik aten wat en dronken wat, zodat we er weer tegenkonden.
Het Sterrenbos op de Amerongse Berg had oorspronkelijk de vorm van een wagenwiel met een grote eenzame eik als as, acht beukenlanen als spaken en een cirkelvormige laan als velg. Het is in 1790 aangelegd door de kasteelheren van Amerongen. De laatste oude beuken die de buitencirkel en de lanen sierden zijn omstreeks 1940 gekapt. Daarna is er een douglassparrenbos van gemaakt met slechts vier spaken. Om het Sterrenbos in oude staat terug te brengen, is rond 1990 de buitencirkel opnieuw ingeplant met beuken en is het douglasbos daarbinnen gekapt. Ook zijn de acht spaken in ere hersteld. De lanen zijn genoemd naar omliggende dorpen, als aandenken aan de kinderen uit deze plaatsen die de bomen hebben geplant tijdens een Nationale Boomplantdag.
In de uiterwaarden van de Rijn ligt de Amerongse Bovenpolder. Het Amerongse Bos in het oosten en het Zuylensteinse Bos in het westen ademen nog steeds de sfeer van oude landgoederen. Met het zicht op de bovenpolder was het een zeer afwisselende wandeling en we hebben echt genoten!
We kwamen nog een paard tegen dat rustig aan het grazen was en zich van de honden totaal niets aantrok!
In de bus op weg naar Utrecht begon het zachtjes te spetteren. Dat hadden we mooi uitgekiend! In Utrecht werd ik door een vermoeide Harry opgepikt in de stromende regen op Tolsteeg. Hij baalde, want hij was moe en ook nog natgeregend op het garageterrein. Gelukkig waren we bijna thuis!