Koortsachtige voorbereidingen

Harry was sinds zondag in de lappenmand: een paar dagen koorts, hoesten, moe. Hij zat er behoorlijk mee in zijn maag, want hij is de enige chauffeur en de overtocht per boot van Hirtshals naar Kristiansand was gereserveerd op vrijdag vroeg in de middag. Het hoesten hield hem ’s nachts ook wakker, dus dat schoot ook niet op. Naar de kop van Denemarken is toch zo’n 1000 kilometer en dan is het wel belangrijk dat je dan lekker in je vel zit als je zo ver moet rijden.
Dinsdag had hij een kort dienstje en die reed hij toch maar uit. Natuurlijk kwam woensdag de terugslag en ondanks alles… wilde hij toch op donderdagochtend om 5 uur ’s morgens vertrekken. Diegenen die ons kennen en zij die al langer mijn verhalen lezen weten al wel hoe dat gaat. Ik ben er van overtuigd dat Har het ook echt meent als hij ’s avonds met de volste overtuiging zegt dat hij om 5 uur wil rijden, maar echt serieus nemen doe ik het niet meer. We zouden morgenochtend wel zien hoe het gaat lopen…
Ik had zo ook de problemen in mijn voorbereidingen. Eens in de 3 maanden stuur ik de huisarts een mail met een herhalingsrecept en ga ik naar de apotheek om een draagtasje vol op te halen en dan zijn ze weer een paar maanden van me af. Nooit problemen gehad tot… er een nieuwe apotheek is gevestigd. Ook in het dorp Houten worden de kleine huisartsenpraktijken gecentraliseerd in zorgcentra. Naast een groep huisartsen zitten daar ook een fysio, een verloskundige en dus ook een nieuwe apotheek. We hadden een brief gehad dat het handig zou zijn om over te stappen zodat er beter contact zou zijn tussen apotheker en arts. Hoewel ik er een vreemd gevoel over had (de oude apotheek deed het prima, nooit problemen gehad) besloot ik toch om over te stappen. De nieuwe apotheek had namelijk kluisjes waar je met een eigen code buiten de openingstijden je medicijnen op kon halen. Dat is handig!
Had ik het maar nooit gedaan, dat overstappen. De eerste keer kreeg ik mijn pakket al in 3 fases, maar nu vlak voor de vakantie ging ik maandag naar mijn kluisje nadat ik eerst al had moeten bellen waar de boel bleef (na een week wachten). Oh… ze waren het vergeten. Ik had uitgelegd dat ik op vakantie ging en het spul toch echt op korte termijn nodig had. Afijn, ’s avonds na mijn werk een halte eerder uitgestapt en naar het kluisje gelopen. Zat er een derde in van het pakket wat ik nodig had. Daar was ik niet blij mee. De volgende dag belde ik op en de apothekersassistente zei dat ik nog genoeg moest hebben van de overige medicijnen. Nu ben ik zeker geen rekenwonder, maar ik had echt niet overmatig gesnoept en kwam gewoon mijn reguliere 3 maandelijkse portie halen die ik bij de huisarts had aangevraagd. Inwendig borrelde het al. Een zelfdenkende apotheek is op zich niet erg, als ze maar goed nadenken. Afijn, om een lang verhaal kort te maken: na 3x naar het kluisje gegaan te zijn had ik nog steeds niet alles compleet. Ik kookte, maar zag de oplossing in het ontbrekende medicijn via losse verkoop aan te schaffen in een apotheek onderweg. Gelukkig wist ik dat het ook gewoon los verkoopbaar was, en kon ik nu eindelijk met het goede overlevingspakket aan medicijnen onderweg. Wat een gedoe! Eén ding is zeker: ik ga terug naar de oude apotheek!