Kotterbos, zondag

Het was nacht... een stikdonkere nacht... en de eindeloze stilte werd verbroken door... Nee, vandaag geen kettingzaag, maar een prachtig indianenduet. Menigeen hield de adem in... Wie waren het? In heel wat tenten en campers vroeg men zich dit af.
Ik stond vlug op om de zangers te betrappen en trof Wendy aan die de tipitent uitkwam met een betrokken gezicht. "Zo, die is uit!", kwam er daadkrachtig uit haar mond, en zei toen iets dat ik niet letterlijk zal opschrijven, maar duidelijk moest blijken dat zij in hoogst eigen persoon de redder was van de rust die weer over het kamp daalde. Ja, we mochten haar wel dankbaar zijn, namelijk!
Ad stookte het vuur op en de ontbijtploeg was druk in de weer om voor iedereen een lekkere start van de dag te maken.
Sommigen waren zaterdagavond al vroeg in hun mandje gegaan, de vrijdagavond nog goed voelend, en anderen waren lekker doorgezakt bij het heerlijk warme kampvuur.
Bij de opgaande zon waren fraaie nevelslierten de als de witte wieven de polder omarmden. Hier en daar liepen al mensen hun hond uit te laten, waarbij de een er wat meer opgevouwen uitzag als de ander (namen worden niet genoemd!).

Het programma was nagenoeg hetzelfde als gisteren, en gaf de gelegenheid dingen te doen waar je zaterdag niet aan toegekomen was en voor diegenen die vandaag voor het eerst kwamen was het soms moeilijk kiezen omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk kunt doen.
Na de inschrijving, waar het al gauw een gezellig gekwek was door weerzien van bekenden of kennismaken met elkaar, was er een wandeling. Na mijn iets te lange wandeling voor de puppen en gammelen van gisteren zou ik vandaag een 8-vorm lopen. Mensen konden halverwege kiezen of ze nog een stukje meegingen of lekker rustig bijkomen. Na de wandeling kon je bijkomen met warme chocolademelk of glühwein wat een heerlijk welkom terug was op het kamp.

Er was 's middags weer gelegenheid om te werken met je hond met Bert Jan Elfrink en Marijke Baas. Het is altijd weer prachtig om te zien hoe ze genieten, zowel de beestjes als de baasjes! Of ze het nou wel of niet eerder gedaan hebben maakt niets uit!
Het nordic dogwalking werd druk bezocht, en Louisa ten Wolde bracht haar enthousiasme over op menig cursist.
De juffen van de behendigheid kregen versterking van Jolie Coeur, zeg maar de opperjuf. Hoewel sommige honden schroom hadden om sommige toestellen te nemen, uiteindelijk kregen de dames alles voor elkaar.
Onder Remco's leiding kon je kanovaren, met of zonder hond. Vandaag bleven de kleren droog, hoewel er uitgebreid gerefereerd werd aan gisteren. Het maakte sommige opvarenden ook bewuster dat ze met kleding die eventueel nat kon en mocht worden de kano ingingen.
Het bijkomen van de vermoeienissen werd ook een steeds belangrijker onderdeel naarmate het weekend vorderde... Het is allemaal vreselijk leuk, en enorm gezellig, maar de vermoeidheid sloop er stiekem hier en daar in.
Een overheerlijke barbecue zorgde er voor dat iedereen niet alleen mentaal, maar ook fysiek voldaan het weekend kon afsluiten.
Uiteindelijk kwam de brandweerwagen voorrijden en werd er opgebroken. Met hulptroepen van alle kanten was het zo gedaan en was dit weer een mooi einde van een heerlijk weekend.

Ricardo en Bernadet, geweldig hoe jullie dit alles weer hebben georganiseerd. Heel erg bedankt voor een heerlijk en gezellig weekend waarbij we met de honden lekker zijn beziggeweest, maar ook dingen bijgeleerd hebben, en bijgekletst met oude en nieuwe bekenden. Dank jullie wel!