Kotterbos, zaterdag

Het was nog donker en ineens werd de stilte van de nacht verscheurd door een... kettingzaag! Hier en daar hoorde je gepruttel uit de tenten komen want gevoelsmatig was het nog midden in de nacht voor menigeen. Het was ook zo gezellig gisterenavond en de wijn en bier hadden rijkelijk gevloeid. Zo is het kennelweekend altijd weer goed voor het leren van enkele nieuwe uitdrukkingen. Bij het ontbijt bleek er bij enkelen sprake te zijn van "mannetjes in de kop".
De mannen (nee, niet die van de kop...) hadden vuur gemaakt en de keukenprinsessen schotelden ons een heerlijk ontbijt voor en dat zou de mannetjes in de kop wel leren...
Tijdens en na het ontbijt druppelden de gasten binnen en je kon je inschrijven voor diverse onderdelen.

Eerst was er een wandeling van diverse afstanden. Ik nam de puppen, oudjes en gammele baasjes voor mijn rekening, maar al voor de helft bleek dat de afstand toch voor sommige baasjes te hoog gegrepen was. Morgen moet ik dat anders aanpakken.

Af en toe wachtte de voorhoede op de achterhoede totdat de groep weer bij elkaar was.
Even later was het tijd voor de workshops. Je kon kiezen uit de volgende mogelijkheden:
werken met je hond, kanovaren met of zonder hond (wat overigens voor bijna iedereen met een droog pak afliep. Bijna? Ja... Jozef en Ed waren in het zicht van de haven omgegaan. Ricardo sprak al van de Spaanse Armada te water...) en kwamen onder het toeziend oog van velen met een nat pak het terrein weer oplopen. Natasja zuchtte: "Met mijn man beleef je altijd wel wat", en zo is het maar net!
Uit Akersloot kwam Louisa ten Wolde voor de workshop Nordic dogwalking, waar Irma een heel eigen invulling aan gaf... Om het vermogen van haar scootmobieltje wat op te peppen ging zij nordic scootmobielen!
Er was een behendigheidsparcours uitgezet en onder leiding van Judith en Sonja, onderstreund door Emmy, kon je je hond laten kennismaken met deze manier van werken met je hond. Hier word je niet overbluft door supersnelle bordercollies en shelties en kunnen malamute en akita op hun eigenwijze wijze (en tempo...) zich een weg banen door het parcours.
Willie van der Veldt gaf een les in clickeren met je hond, waarbij Marcel en zijn blinde Yuki ontroerden door hun uitstekende onderlinge contact.
Bijna alles liep gesmeerd, mede dankzij de perfecte organisatie door met name Bernadet en Ricardo. De perfectie werd heel licht verstoord op de EHBO-post, die dit jaar vooral voor de mensen nodig bleek. Mijn Hiko was één van de bijters, en ik was redelijk van mijn padje daardoor. Niettemin heb ik de workshop over vlooien, teken en wormen gewoon gegeven. Afspraak is afspraak.

Gelukkig voor de gebetene bleek dat alcohol en de antibiotica elkaar niet bijten, dus preventief werd er Berenburg ingenomen wat de nachtrust hopelijk ten goede kwam.
's Avonds was er een barbeque gevolgd door een gezellig samenzijn.