Hondenschool en bosje met Irma

Vandaag stond ik vroeg op en liet de honden uit. Nog steeds geen spoor van Snorri. Na al het nachtelijke zoeken heb ik een soort van Jet lag en dat zonder te vliegen! Ik deed boodschappen en we namen de bus naar Utrecht, want het was tijd voor de hondenschool met Tora! Tora wil altijd erg graag contactliggen met Hiko, die dat eigenlijk veel te intiem vindt. In de bus echter lukt het haar af en toe om lekker tegen hem aan te kruipen.
Er was een nieuwe juf op de hondenschool, die Hiko als pup in de klas had gehad. Ze vroeg of ze me een hand mocht geven met Tora naast me, en dat mocht! Hiko had duidelijk indruk gemaakt. Het feit dat hij niet aangeraakt wilde worden is alle juffen bekend, maar dat ze mij gewoon een hand konden geven is na al die jaren wat weggezakt. Geeft niets! Ook was er een nieuwe hond in de groep.
Het borrelde dus behoorlijk (nieuwe hond, nieuwe juf, en de blaadjes die vallen...) en op een gegeven moment gromde Tora zo naar de nieuwe hond dat er even een goed gesprek plaatsvond tussen Tora en mij. Ik pakte haar bij kop en knot, legde haar met een mooie zwaai op haar zij en hoefde daarna niet eens meer wat uit te leggen over rechten en plichten, normen en waarden. Dat hielp: ze was daarna weer een stuk gezeggelijker. Nieuwe mensen schrikken soms even van deze aanpak, maar krijgen dan heel kalm uitleg van de juf dat dit ettertje soms een goed gesprek nodig heeft.
De vuurwerktraining werd vandaag gestart, en het enige probleem was om Tora aan het spelen te krijgen. Terwijl de juffen geleideilijk steeds meer herrie maken moet je lekker spelen met je hond... Het flostouw vond ze niets aan in tegenstelling tot op het station vanmorgen. Toen zat ze er wel lekker mee te klieren...

Na de hondenschool geingen Irma en ik een bosje doen. Tussen Vechten en Houten is recent een nieuw bos aangelegd: Nieuw Wulven. Dit bos ligt op het grensgebied van Bunnik met Houten en beslaat uiteindelijk ongeveer 110 hectare. Irma en ik hadden een rondje door de Kringloopwinkel gedaan om een regenbui te overbruggen en een vreselijk leuk fleecevest kon ik niet laten liggen. Nu was het bostijd want het was weer droog.
Het zuidelijke deel van Nieuw Wulven ligt in een komgrond. Het maakt onderdeel uit van de komgronden in de Kromme Rijnstreek. Dat betekent dat in de winter de grondwaterstand hoog is en soms aan het oppervlak komt. In de zomer daalt de grondwaterstand en bereikt aan het eind van de zomer haar laagste waarde. Het bos is afwisselend, wat vooral nu in de herfst een mooi kleurenpalet geeft. Een deel bestaat uit een dichtbegroeid bos met bogen (het boogbos) en een ander deel uit een recht bos met lange zichtlijnen. Aanwezig zijn populieren en berken. Het bos wordt doorsneden door watergangen. Dit waren de sloten van de vroegere weilanden. Langs de watergangen is de natuur mooi tot ontwikkeling gekomen. In het nieuwe deel van het bos staan veel berken.
De hoge bomen in het bos maakten onderdeel uit van een houtvesterij, maar zijn niet gekapt. Diverse vogelsoorten, zoals grasmus, spotvogel, fitis en tjiftjaf broeden in het gebied. De vogelwerkgroep van MWH telde de afgelopen jaren 50 verschillende soorten vogels. Meermalen zijn de ree en de vos gezien, maar niet door ons.
Het was wel weer tijd voor de kunst en creativiteit. Irma zat in haar scootmobieltje en de hondenlijnen waren òf een breiwerk, òf macramé òf een weefstukje aan het proberen te worden. Door de vele oefening is het uiteindelijk een mooie wandeling geworden.

Thuisgekomen zag ik bloed op de vloer. Omdat er niet alleen op de tegelvloer maar ook op de vloerbedekking op de trap was geknoeid was de dader meteen duidelijk. Hiko was namelijk nog beneden. En ja hoor... rechts achter in een zoolkussentje zat een snee. Er zat voor zover ik kon zien niks in, en de poot kreeg een biotexbad.
Hiko kromp ineen, bang om ook een natte voet te krijgen. De held...