Geen hondenschool en tante komt!

Vandaag gaat de hondenschool niet door. Het weerbericht luidde dan ook: "Snijdend koud met gevoelstemperatuur van -15 graden en van het zuidoosten uit af en toe sneeuw. Veel wind en in vooral in het noorden kans op sneeuwjacht." en toch gaan we er uit! Harry heeft vroege dienst en nadat ik hem een bak koffie onder de neus had geschoven was het tijd voor de honden en voor mij!
Eerst werd er gesnuffeld, geplast en geklierd, en gaandeweg waren we buiten de bebouwde kom. Langs het boerenweggetje was het prachtig winters, maar ook had de wind vrij spel over de weilanden. Met de wind in de rug dacht je nog waar men zich druk over maakte met een voor Nederland lage gevoelstemperatuur, maar met de wind vol in je bekkie werd het best fris.
Onderweg belde ik de hondentante. Ook al gaat de hondenschool niet door, dan is het wel een leuke gelegenheid om samen iets gezelligs van de dag te maken. Dat vond Irma ook, en even later stond ze voor de deur.
Ondertussen waren we ook thuisgekomen en toen Irma buiten floot liepen Tora en Hiko meteen naar de uitkijkpost en waren helemaal blij! Irma kon binnenkomen en meteen was Hiko helemaal verliefd op haar tasje. Wat bleek: ze had haar lekkere warme schapenwollen (en nog goed naar schaap ruikende) pantoffels meegenomen. Toen Irma uiteindelijk na een lange discussie met Hiko de sloffen had veroverd en aangetrokken liep Hiko triomfantelijk met Irma's tas te paraderen. Vlak voordat hij tot tas vermoorden over wilde gaan greep ik in en moest hij dan toch echt de tas inleveren bij het gezag. Er wordt niet gesloopt namelijk. Geen eendjes, geen honden, geen mensen, en ook geen tassen van tante! Begrepen?! Als beloning voor het lossen kreeg hij een kluifje van tante en Tora profiteerde mee.
Na een lekkere warme bak koffie voor tante en thee voor mij en natuurlijk een hoop geklets bij dag- en kaarslicht voor de sfeer gingen we op expeditie. Voor vertrek gaf ik Irma nog een paar zuurtjes mee die we van een vertegenwoordiger op het werk gehad hebben en die ze erg lekker vindt. Ik had er voor de hondentante die altijd klaarstaat voor Tora terwijl ik werk een paar gearresteerd. Nu is het geval dat Tora gek is op fruit en ook op zuurtjes. Toen Irma er eentje in haar mond deed stond Toetje al in de startblokken en overviel tante met een zeer doelgerichte klapzoen. Mondlikken komt uiteindelijk van voedselvraaggedrag van de pup aan de moeder. Irma braakte echter niet het zuurtje uit, want ze is geen wolf en Tora ook geen pup meer... Honden zullen ons soms best vreemde wezens vinden…
Irma's TV wordt gerepareerd en Harry's moeder had een TV overcompleet. Die TV stond hier al in de straat bij Stefan, onze neef die hem al weken graag kwijt wil. Tegenwoordig zit niemand echter op zo'n ouderwetse grote zware kast te wachten en Stefan was blij dat hij er van af was. Hij waarschuwde dat hij de TV nog niet aan de praat had gekregen en sjouwde het apparaat in Irma's auto. Wij kregen de TV echter ook niet aan de gang. Het geluid deed het prima maar er kwam geen beeld, zelfs niet na 5 minuten wachten. Gelukkig was de gemeentewerf nog open en konden we hem daar kwijt. Jammer voor Irma en de gebruikte energie. We voelden allebei dat we het gesleep met zo'n zwaar bakbeest beter niet konden doen, maar opgeruimd is opgeruimd!
Nu was het mooi tijd om de lichamen normale bewegingen te laten maken en we gingen lekker de winter in. Na wikken en wegen leek het ons het handigst om dat in Houten te doen waar nog niets te merken is van de in de media uitgebreid vermelde strooizouttekorten. Op de fietspaden wordt nog uitbundig gestrooid en Irma kan daar lekker uit de wielen. Tora loopt als een bijna volmaakte hulphond naast de rolstoel maar af en toe moet ze even klieren met tante (die dat stiekem leuk vindt en onderhoudt... ;))
Toen we terugkwamen kwam Harry ook uit zijn werk. Met zijn allen dronken en kletsten we nog gezellig en even later ging Irma met een éénpersoonsrestje preistamppot met kerriegehakt weer naar huis. Wij hadden het over en voor haar was het gemakkelijk en hoefde ze niet te koken! Wij hadden nog een familie-etentje met Harry’s moeder en zijn zus en zwager.