Rondje Vreeswijk-Plofsluis
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Lisette
26 Januari 2010 | Nederland, Nieuwegein
We gingen dus op pad en via de Lekboulevard kwamen we in het pittoresque Vreeswijk terecht. Vreeswijk is één van de oude dorpskernen die Nieuwegein rijk is en is een klein juweeltje aan de Lek. Via een mooi ophaalbruggetje staken we de sluis over en kwamen we bij het dorp zelf.
Deze kleinste schutsluis van Vreeswijk is in deze vorm gebouwd in 1817 toen de “Oudesluis” defect was
geraakt en een tijdelijke vaarweg naar de Lek moest worden gerealiseerd. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw is de open verbinding met de Lek vervangen door een duiker.
Fort Vreeswijk is een van de dertig forten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Tussen 1852 en 1855 werd het Fort Vreeswijk aangelegd en de Rijkshulpschutsluis kreeg als Inundatiesluis een rol toebedeeld in deze verdedigingslinie. Het onderhoud van Fort Vreeswijk heeft jaren stilgelegen en het kost nu veel geld om het fort te restaureren.
Verderop langs de Lekdijk werd het jachtinstinct lekker geprikkeld: eerst werden meerkoeten gespot, en daarna zelfs lekkere dikke ganzen! Ondertussen werden de Prinsen Beatrixsluizen steeds beter zichtbaar. Deze dubbele schutsluis is gebouwd in 1938. Het sluiscomplex omvat onder meer twee naast elkaar gelegen schutkolken van in totaal 18 meter breedte en 230 meter nuttige lengte. Zeer opvallend zijn de torens bij deze sluis.
We staken het Lekkanaal over (een afsteker van het Amsterdam-Rijnkanaal voor schippers die naar het westen willen) en liepen richting noorden langs het Lekkanaal. Dit is een heerlijk rustig pad, vooral als er een soort modderpad op een dijk boven de asfaltweg loopt. Die modder was nu bevroren, dus daar kon je prima lopen. Het zonnetje warmde lekker de rug en we genoten met zijn drieën!
Bij de aanleg van het Lekkanaal in de dertiger jaren van de vorige eeuw, moesten extra ‘kunstwerken’ worden gerealiseerd om de Nieuwe Hollandse Waterlinie functioneel te kunnen houden. Zo kwam op de oostelijke oever een dijk langs het kanaal. Daar wandelden we dus op! Ook de Schalkwijkse Wetering mocht niet vrij uitlopen op het kanaal omdat het geïnundeerde land achter de dijk droog zou komen te staan. Daarom werd een sluis gebouwd tussen de Wetering en het Lekkanaal.
Het was mooi licht in de laagstaande zon en omdat hier weinig wild was had ik Hiek zijn gentle leader even afgedaan. Het leverde een mooi plaatje op!
Ook al scheen de zon, toch dooide de sneeuw niet weg. Het voelde aangenaam aan en er waren gelukkig meer mensen op het idee gekomen om lekker naar buiten te gaan!
De Plofsluis is een voormalige sluis bij Nieuwegein die bij oorlogsdreiging snel het Amsterdam-Rijnkanaal af moest dammen om te voorkomen dat het water uit de omliggende gebieden bij inundatie via het kanaal zou wegstromen. Hiervoor werd boven het kanaal een grote betonnen bak gebouwd. De bedoeling was om deze te vullen met zand en grind, en te voorzien van springladingen in de bodem. Door het opblazen van dit betonobject, dat uniek is in de wereld, kon het Amsterdam-Rijnkanaal worden afgedamd.
In 1937 werd met de bouw van deze sluis begonnen, maar deze is nooit voltooid. Aanvankelijk overspande de Plofsluis het hele kanaal, maar sinds 1982 loopt het kanaal er om heen. Het slopen van de Plofsluis was te moeilijk en te duur.
Weet je wat humor is? Tegenwoordig is de Plofsluis in gebruik door een schietvereniging!
De zon gaf nu echt mooi warm licht en zo liepen we een bedrijven- terrein van Nieuwegein binnen. Wat we daar te zoeken hadden? Tora moest even markeren op een molshoop, Hiko lonkte naar meerkoet en verder... Nee, geen toeristisch tripje hier, maar gewoon banaal naar de bushalte om de bus naar Houten te nemen.
Die kwam binnen 10 minuten en zo kon Tora haar moede hoofd ter ruste leggen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley