Rondje oude station

Het was vroeg dag. Gisterenavond was er weer sneeuw gekomen en dat was een mooie gelegenheid om weer een sneeuwwandelingetje te maken. Niet te ver, want straks moet Tora ook nog naar de hondenschool, en niet alle kruit moet verschoten worden!
Het oude station is een leuk doel voor vanochtend en een van de fraaiste monumenten in Houten. Het staat helaas ingebouwd tussen het vinexgedeelte, maar het blijft een mooi aandenken aan de vele stations van dit type die ooit langs de spoorlijn Utrecht-Den Bosch stonden (onder andere ook in Schalkwijk, Geldermalsen en Culemborg). De architect was K.H. van Brederode.

Bij de aanleg van spoorlijnen in de 19e eeuw liet Staatsspoorwegen een aantal standaardstations ontwerpen in vijf klassen. De eenvoudigste gebouwtjes waren bedoeld voor het platteland. De neoclassicistische gebouwen van één bouwlaag in waterstaatstijl hadden in de ene vleugel een woning voor de stationschef en in de andere vleugel de dienstvertrekken. De meeste stations van dit type zijn gesloopt. Niet gesloopte exemplaren werden later uitgebreid en verhoogd met een verdieping, maar in Houten is dat nooit gebeurd.

Het oude station van Houten dateert uit de negentiende eeuw (1868). Het station is het enige exemplaar dat nog overeind staat. In de jaren ‘30 van de vorige eeuw verloor het gebouw zijn functie als station en deed verder dienst als basisschool, woonhuis voor diverse gezinnen en weer later als bedrijfsverzamelgebouw voor startende ondernemers. Het station zou al eerder onder de slopershamer terecht zijn gekomen als bewoners uit Houten hun stem niet hadden laten horen. Enkele jaren terug stond het station in de weg vanwege de geplande spoorverdubbeling. Het gebouw is in augustus 2007 onder grote belangstelling van Houtenaren en landelijke pers 150 meter zuidwaarts verplaatst door een Frans bedrijf dat gespecialiseerd is in het verplaatsen van gebouwen. Eerst werd het station opgevijzeld naar 2,8 meter. Op 24 augustus 2007 werd het gebouw naar de nieuwe locatie gereden, waarna het ingrijpend is gerestaureerd.
Het oude stationsgebouw heeft een maatschappelijke functie gekregen: een kleinschalig congres- en ontmoetingscentrum. In het oude station werken mensen met een verstandelijke beperking onder professionele begeleiding. Ze bezorgen lunches en/of zelf gemaakt gebak buiten het station (Lunch Op Wielen, per bakfiets), en ook stoelen klaarzetten, gasten ontvangen, drankjes en hapjes/lunches/high tea/borrels serveren en het gebouw schoonhouden is hun taak. Het station hoopt een pleisterplaats worden waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, met name in de tearoom ‘De Stationschef’. Het oude station is ook een officiële trouwlocatie vanuit de gemeente Houten.
Triest vind ik wel dat het station door een geluidswal gescheiden is van het spoor, ook al hebben ze de geluidswal doorzichtig gemaakt. Een gebouw dat zo met het spoor verbonden is geweest moet dat ook blijven, maar ja... wie ben ik...

Op de terugweg liepen we de nieuwe brug op die een paar maanden geleden over het spoor is gelegd. Vanaf dit hoge punt hadden we mooi uitzicht over het besneeuwde Houten en het appartementencomplex suite en suite plus.

Thuisgekomen gaf ik Harry zijn koffie en maakten we ons klaar voor de hondenschool.